اشتاو. [ اِ / اُ ] ( اِمص ) بمعنی اشتاب است که شتاب و تعجیل باشد، چه در فارسی با به واو و برعکس تبدیل می یابد. ( برهان ). و رجوع به شعوری ج 1 ص 149 شود.
