اشتال

لغت نامه دهخدا

اشتال. [ اِ ] ( اِخ ) گئورگ ارنست. از اطبا و شیمی دانان مشهور آلمان است. در 1660 م. در شهرک آنسباخ تولد یافته و در سنه 1734 م. در برلن درگذشته است. کتابهای بسیار درباره طب و کیمیا و حکمت و فلسفه و زبان لاتن نوشته است. بیشتر شهرت و آوازه وی مرهون افکار فلسفی و معلومات شیمی او است که اختصاص به وی داشته است و نیز پاره ای از احوال را منبعث از تأثیر روح دانسته و آنها را مایه اعتراض بر مادیون قرار داده وحرارت حاصل از احتراق و تنفس را به جسمی مفروض که آنرا فلوحستیق ( ماده شعله ) می نامید، منتسب میساخت ، واین فکر را مدت درازی در اروپا پی جوئی میکردند. گرچه عاقبت به جائی نرسید و معلوم شد که فکری واهی بیش نیست ، اما باز راه اکتشافاتی برای لاوازیه باز کرد.

فرهنگ فارسی

از اطبائ شیمی دانان مشهور آلمان است در ۱۶۶٠ میلادی در شهرک آنسپاح تولد یافته و در سنه ۱۷۳۴ در برلن در گذشته است کتابهای بسیار درباره طب و کیمیا و حکمت و فلسفه و زبان لاتن نوشته است .

پیشنهاد کاربران

بپرس