اشبین

لغت نامه دهخدا

اشبین. [ اِ ] ( ع اِ ) یا شبین ، مأخوذاز آرامی است. ( نشوءاللغة العربیة تألیف انستاس ماری الکرملی ص 69 ). کفیل. عرّاب. || شخصی که در روز عروسی همراه عروس میرود. ( دزی ج 1 ص 24 ).

پیشنهاد کاربران