اشاعر

لغت نامه دهخدا

اشاعر. [ اَ ع ِ ] ( ع ص ، اِ )ج ِ اشعر. ( منتهی الارب ). ج ِ اَشْعَر، بمعنی شاعرتر. || ج ِ اشعر، بمعنی بسیارموی اندام. پرموی.

جمع اشعر
جمع اشعر بمعنی شاعر تر یا جمع اشعر بمعنی بسیار موی اندام .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید