اشاصه

لغت نامه دهخدا

( اشاصة ) اشاصة. [ اِ ص َ ] ( ع مص ) گشن نپذیرفتن خرمابن.یقال : اشاصت النخلة؛ اذا لم تتلقح. ( منتهی الارب ). || دندان مالیدن به مسواک. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

گشن نپذیرفتن خرما بن یا دندان مالیدن . مسواک .

پیشنهاد کاربران

بپرس