اشاره
/~eSAre/
مترادف اشاره: استعاره، اشارت، ایما، تلویح، رمز، کنایه، گوشه، علامت، رای، نظر، امر، حکم، دستور، فرمان
برابر پارسی: نشان، نشان دادن، نمایاندن، نمارش، نمار
معنی انگلیسی:
فرهنگ فارسی
انگبین چیدن انگبین رفتن یا ریاضت دادن اسب را . یا نمودن بسوی چیزی بدست و جز آن .
فرهنگ عمید
۲. با تکان دادن چشم و ابرو یا دست مطلبی را به کسی فهماندن یا به کاری فرمان دادن.
۳. (اسم ) سخن مختصر و با ایجاز.
فرهنگستان زبان و ادب
{deixis} [زبان شناسی] شیوۀ ارجاع برخی از عناصر جمله با توجه به گوینده یا مخاطب یا زمان یا مکان گفته ای مشخص
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] حرکت سر و دست و مانند آن برای نشان دادن یا فهماندن مطلبی را اشاره گویند. از آن در باب های صلات، صوم، حج، تجارت، اجاره، وصیّت، نکاح، طلاق، لعان و قضاء سخن رفته است.
اشاره یا به عنوان فعلی از افعال و یا به عنوان جایگزین گفتار در شخص ناتوان از تکلّم می باشد.
← تفاوت موارد کاربرد اشاره
بر این قسم احکامی بار می شود که به آنها اشاره می شود.
← اشاره به گوشه راست در سلام آخر نماز
بر قسم دوم نیز احکامی بار می شود که به آنها اشاره می شود.
← حکم عقود و ایقاعات با اشاره
...
اشاره یا به عنوان فعلی از افعال و یا به عنوان جایگزین گفتار در شخص ناتوان از تکلّم می باشد.
← تفاوت موارد کاربرد اشاره
بر این قسم احکامی بار می شود که به آنها اشاره می شود.
← اشاره به گوشه راست در سلام آخر نماز
بر قسم دوم نیز احکامی بار می شود که به آنها اشاره می شود.
← حکم عقود و ایقاعات با اشاره
...
wikifeqh: اشاره
[ویکی فقه] اشاره (علوم قرآنی).
...
...
wikifeqh: اشاره_(علوم_قرآنی)
دانشنامه عمومی
اشاره علامات و حرکات قراردادی عمومی، معنادار ساده بدنی است که برای انتقال معانی ساده و کوتاه ( با ترکیب همزمان شکل، جهت و حرکت دستان، بازوها یا بدن و حالات صورت برای بیان سلیس افکار گوینده ) استفاده می شود. [ ۱]
زبان اشاره سیستم قراردادی خاص منظم و پیشرفته زبانی است که برای انتقال معنا، به جای الگوهای صوتی یا نوشتاری در زبان، از الگوهای علایم دیداری ( ترکیب همزمان شکل، جهت و حرکت دستان، بازوها یا بدن وحالات صورت برای بیان سلیس افکار گوینده ) در یک کلمه اشاره استفاده می کند. [ ۲] . این نوع زبان اشاره می توان به صورت متنوع باشد. اما امروزه یک زبان اشاره بین المللی در سطح جهان قراارداد شده است که البته در هر منطقه عناصر بومی زبان نیز به آن افزوده می شود.
پانتومیم نیز نوعی تئاتر است که از نوعی اشاره کلی و مبهم و پیچیده تر از اشاره معمولی وجود دارد. و معمولاً تقلیدی از حرکات و امور روزمره می باشد.
زبان اشاره سیستم قراردادی خاص منظم و پیشرفته زبانی است که برای انتقال معنا، به جای الگوهای صوتی یا نوشتاری در زبان، از الگوهای علایم دیداری ( ترکیب همزمان شکل، جهت و حرکت دستان، بازوها یا بدن وحالات صورت برای بیان سلیس افکار گوینده ) در یک کلمه اشاره استفاده می کند. [ ۲] . این نوع زبان اشاره می توان به صورت متنوع باشد. اما امروزه یک زبان اشاره بین المللی در سطح جهان قراارداد شده است که البته در هر منطقه عناصر بومی زبان نیز به آن افزوده می شود.
پانتومیم نیز نوعی تئاتر است که از نوعی اشاره کلی و مبهم و پیچیده تر از اشاره معمولی وجود دارد. و معمولاً تقلیدی از حرکات و امور روزمره می باشد.
wiki: اشاره
اشاره (زبان شناسی). در زبان شناسی، مفهوم اشاره ( به انگلیسی: deixis ) بر این پدیده گفته می شود که درک برخی عبارت ها مثلاً ضمایر شخصی نیاز به اطلاعات دیگری که در متن موجود است دارد. به سخن دیگر اشاره شیوهٔ ارجاع توسط عبارت هایی است که معنای خود را از درون بافت متن بدست می آورند. واژه ها زمانی اشاره ای هستند که معنای آن ها بسته به زمان و مکان تغییر کند. ضمایر شخصی ( من، تو، او . . . . ) عبارت های زمانی ( حالا، دیروز ، . . . ) ، و عبارت های مکانی ( اینجا، آنجا، . . . ) از جمله عبارت های اشاره ای هستند.
انتخاب یک نوع از عبارات ارجاعی، از بین سایرین، تا حد زیادی بر این اساس است که چه چیزی را گوینده فرض می کند که شنونده پیش از این می دانسته است. در زمینه های بصری مشترک، آن ضمایری که عملکردشان به عنوان عبارات اشاره ای است ( برای مثال، «این را بگیر»، «به او نگاه کن» ) ، برای یک ارجاع موفق ممکن است کافی باشد، اما جایی که هویت پیچیده تر باشد، عبارات اسمی پیچیده تری را بکار می گیرند. ( برای مثال، «آن خارجی با نگاه مسخره را بیاد داری؟» )
پس ارجاع، آشکارا به اهداف گوینده ( برای مثال، شناخت چیزی ) و اعتقادات گوینده ( به این معنا، آیامی توان از شنونده انتظار داشت که چیز خاصی را بداند؟ ) در کاربرد زبان ارتباط دارد.
نظام اشاری عبارت است از:
• الفاظ اشاری دالّ بر شخص، یعنی ضمائر شخصی اوّل شخص و دوم شخص،
• الفاظ اشاری دالّ بر زمان، یعنی نظام زمانی و قیود زمانی،
• الفاظ اشاری دالّ بر مکان، یعنی قیود مکان ( «اینجا» و «آنجا» ) ، اسماء و ضمایر اشاره ( «این»، «آن»، «اینها/اینان»، و «آنها/آنان» ) ،
• شگردهای نوشتاری دالّ بر گفتار، مانند «در بالا» و «پیش گفته»، و
• اشاری های اجتماعی: ضمایر خودمانی یا مؤدّبانه تر و رسمی تر که دالّ بر شأن اجتماعی گوینده و شنونده/شنوندگان اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفانتخاب یک نوع از عبارات ارجاعی، از بین سایرین، تا حد زیادی بر این اساس است که چه چیزی را گوینده فرض می کند که شنونده پیش از این می دانسته است. در زمینه های بصری مشترک، آن ضمایری که عملکردشان به عنوان عبارات اشاره ای است ( برای مثال، «این را بگیر»، «به او نگاه کن» ) ، برای یک ارجاع موفق ممکن است کافی باشد، اما جایی که هویت پیچیده تر باشد، عبارات اسمی پیچیده تری را بکار می گیرند. ( برای مثال، «آن خارجی با نگاه مسخره را بیاد داری؟» )
پس ارجاع، آشکارا به اهداف گوینده ( برای مثال، شناخت چیزی ) و اعتقادات گوینده ( به این معنا، آیامی توان از شنونده انتظار داشت که چیز خاصی را بداند؟ ) در کاربرد زبان ارتباط دارد.
نظام اشاری عبارت است از:
• الفاظ اشاری دالّ بر شخص، یعنی ضمائر شخصی اوّل شخص و دوم شخص،
• الفاظ اشاری دالّ بر زمان، یعنی نظام زمانی و قیود زمانی،
• الفاظ اشاری دالّ بر مکان، یعنی قیود مکان ( «اینجا» و «آنجا» ) ، اسماء و ضمایر اشاره ( «این»، «آن»، «اینها/اینان»، و «آنها/آنان» ) ،
• شگردهای نوشتاری دالّ بر گفتار، مانند «در بالا» و «پیش گفته»، و
• اشاری های اجتماعی: ضمایر خودمانی یا مؤدّبانه تر و رسمی تر که دالّ بر شأن اجتماعی گوینده و شنونده/شنوندگان اند.
wiki: اشاره (زبان شناسی)
جدول کلمات
مترادف ها
تهمت، اشاره، نشان، لکه بدنامی، پیوند، تقلب، لکه ننگ، خط اتحاد
گزارش، اگاهی، اشاره، کوره خبر
گزارش، عمل، فعل، کنش، کار، کردار، جدیت، اقدام، بازی، حرکت، رفتار، نبرد، جنبش، تاثیر، تعقیب، اشاره، وضع، پیکار، طرز عمل، تمرین، سهم، سهام شرکت، جریان حقوقی، اقامهء دعوا، اشغال نیروهای جنگی، اثر جنگ، جریان
حرکت، رفتار، اشاره، وضع، قیافه، ادا، ژست
اشاره، تذکر، یاداوری، ذکر، یادکرد
اشاره، تذکر، سخن رهنما، ایما، چیز خیلی جزئی
اشاره، نشان، نشانه، قرینه، بروز، علامت، دلالت
اشاره، کنایه، گریز
اگاه کردن، اشاره، هشدار، اخطار، اعلام خطر، اعلام، اژیر، تحذیر، زنگ خطر
معنی، شرح، ادا کردن، اشاره، کنایه، تشریح
اشاره، الهام، پیشنهاد، تلقین، القاء، اظهار عقیده
خبر، اعلامیه، اشاره، بیانیه، نامه
اشاره، نشان، گروه، دسته، پرچم، علم، ناوبان دوم، پرچمدار، نشان افتخار، نشان رسمی، سربازی که حامل پرچم است
اشاره، تکان سر یا دست
اشاره، نشان، علم، رقم، رمز، مظهر، نماد
عمل، حرکت، رفتار، اشاره، قیافه، کار نمایان
اشاره، زیرکی، نفوذ، پیچ، تاب، دخول غیر مستقیم، رخنه یابی، خود جاکنی، دخول تدریجی
اشاره، مراجعه، رجوع
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
"گاهی در برابر سخن خود ودیگران انگشت اشاره را مینمایی که چیزی روی آن مینماید واین یک هشدار است که چیزی را ریز ننگر. "
نماره ، فرانمون
سلیم
اشاره: واژه ای اربی و در فارسی با نشان دار برابری دارد.
اشاره: واژه ای اربی و در فارسی با نشان دار برابری دارد.
اشاره: همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست:
فچان fecān ( لکی )
آماژه āmāže ( کردی )
سابگ sābeg ( بلوچی )
ویانجه vyānje ( سنسکریت: vianjana )
فچان fecān ( لکی )
آماژه āmāže ( کردی )
سابگ sābeg ( بلوچی )
ویانجه vyānje ( سنسکریت: vianjana )
وما
ادا
اشاره = نَمار
اشاره کردن = نَماریدن
اشاره کردن = نَماریدن
یادکرد،
اشاره کردن = یاد کردن، نشان دادن، نام بردن
او در جای جای کتابش به فرهنگ و آیین ایرانی اشاره کرده است.
او در جای جای کتابش فرهنگ و آیین ایرانی را یاد کرده است ( یا نشان داده است )
اشاره کردن = یاد کردن، نشان دادن، نام بردن
او در جای جای کتابش به فرهنگ و آیین ایرانی اشاره کرده است.
او در جای جای کتابش فرهنگ و آیین ایرانی را یاد کرده است ( یا نشان داده است )
۱ - انگشت نهادن، انگشت برنهادن ۲ - نشان دادن، نشانه رفتن ۳ - پرداختن ۴ - گفتن، سخن به میان آوردن
برخی واژگان اگرچه از زبان دیگری وارد زبان فارسی شده اند، اما به قدری جا افتاده اند که واژگان مترادف و جایگزین در بسیاری موارد نمی تواند بجای آن استفاده شود، نه اینکه استفاده کردن از جایگزین غلط است، بلکه نامأنوس و غیرمتعارف است و موچب دشواری فهم می شود.
... [مشاهده متن کامل]
بنابر این بهتر است در این گونه موارد از اصرار کردن بر جایگزینی خودداری شود.
... [مشاهده متن کامل]
بنابر این بهتر است در این گونه موارد از اصرار کردن بر جایگزینی خودداری شود.
با انگشت کسی را نشان دادن
نماره
از کنش نماردن، به چم اشاره کردن
از کنش نماردن، به چم اشاره کردن
برای اشاره هیچ کلمه ای نیست که به جاش استفاده بشه مزید بر آن این کلمه شنوندگی خوبی دارد
رهنمود
نمارِش به معنی ایما، اشاره از نُمارِستن.
نمونه
بهرام به سیاوش اشاره کرد.
بهرام به سیاوش نمارِش کرد.
بهرام به سیاوش نمارِید.
نمونه ای از شاهنامه:
اگر پهلوان را نمائی به من
سرافراز باشی به هر انجمن
... [مشاهده متن کامل]
حال ساده: نمارم، نماری، نمارد
گذشته ساده: نمارستم، نمارستی، نمارست
نمونه
بهرام به سیاوش اشاره کرد.
بهرام به سیاوش نمارِش کرد.
بهرام به سیاوش نمارِید.
نمونه ای از شاهنامه:
اگر پهلوان را نمائی به من
سرافراز باشی به هر انجمن
... [مشاهده متن کامل]
حال ساده: نمارم، نماری، نمارد
گذشته ساده: نمارستم، نمارستی، نمارست
استعاره، اشارت، ایما، تلویح، رمز، کنایه، گوشه، علامت، رای، نظر، امر، حکم، دستور، فرمان
اشاره = پیکانه
رای یا نظرات
در پارسی " پرخیده "
نشان
این واژه عربی است و پارسی آن آماژه می باشد که واژه ای کردی است
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢١)