اشائب

لغت نامه دهخدا

اشائب. [ اَ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ اشابة. جوالیقی گوید: «الاشائب ؛ الاخلاط من الناس. قیل انها فارسیة معربة، اصلها «اشوب ». قال الاخنس بن شریق :
فوارسها من تغلب ابنة وائل
حماةٌ کماةٌ لیس فیهم اشائب.

فرهنگ فارسی

جمع اشابه جوالیقی گوید : الاشائب الاخلاط من الناس . قیل انها فارسیه معربه اصلها اشوب .

پیشنهاد کاربران

بپرس