اسیمه سار

لغت نامه دهخدا

( آسیمه سار ) آسیمه سار. [ م َ /م ِ ] ( ص مرکب ) آسیمه سر. سرآسیمه.آسیمه :
من از بهر آن بچه آسیمه سار
همی گردم اندر جهان سوگوار.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).
و رجوع به آسیمه و آسیمه سر و سرآسیمه شود.

فرهنگ فارسی

( آسیمه سار ) ( صفت ) ۱ - مضطرب پریشان مشوش آشفته . ۲ - حیران حیرت زده متحیر سرگشته. ۳ - متعجب بشگفتی مانده . ۴ - دهشت زده هراسیده بیمناک . ۵ - ژولیده نابسامان . ۶ - شتابزده .
سر آسیمه

فرهنگ معین

( آسیمه سار ) ( ~. )(ص مر. )سرآسیمه ،آسیمه سر.

پیشنهاد کاربران

بپرس