اَسیری خُجَندی، تاش خواجه (خجند ۱۸۶۴ـ۱۹۱۶)
شاعر تاجیک. در ۱۸۸۲ برای تحصیل به خوقند رفت و در آن جا زبان روسی آموخت. سپس به زادگاهش بازگشت و پیشۀ پدرش، سنگ تراشی، را برگزید. به سه زبان فارسی، ترکی و عربی شعر می گفت. آثار وی که بیشتر مضمون اجتماعی دارند، در ادبیات عامیانۀ تاجیکستان جایگاهی بلند دارد. مجموعه هایی از اشعار وی با نام های منتخب اشعار (استالین آباد، ۱۹۶۰)، گلچین آثار (لنین آباد، ۱۹۶۴) و اشعار منتخب (مسکو، ۱۹۸۲) چاپ شده است.
شاعر تاجیک. در ۱۸۸۲ برای تحصیل به خوقند رفت و در آن جا زبان روسی آموخت. سپس به زادگاهش بازگشت و پیشۀ پدرش، سنگ تراشی، را برگزید. به سه زبان فارسی، ترکی و عربی شعر می گفت. آثار وی که بیشتر مضمون اجتماعی دارند، در ادبیات عامیانۀ تاجیکستان جایگاهی بلند دارد. مجموعه هایی از اشعار وی با نام های منتخب اشعار (استالین آباد، ۱۹۶۰)، گلچین آثار (لنین آباد، ۱۹۶۴) و اشعار منتخب (مسکو، ۱۹۸۲) چاپ شده است.