اسیرگره

اَسیرگَره
قلعه ای بزرگ و معتبر در شمال شهر برهانپور، از ناحیۀ برهانپور در ایالت مدهیا پرادش هندوستان. این قلعه در قرن ۴ق ساخته شده و تا قرن ۸ق از معابد شیوا، خدای هندو، بوده است. ملک احمد راجا فاروقی (حک: ۷۸۶ـ۸۰۱ق) مؤسس دولت فاروقیان خاندیش در شمال غربی دکن، در ۷۹۰ق این قلعه را از تصرف هندوها خارج کرد و پسرش ناصرخان (۸۰۱ـ۸۴۱ق) شهر برهانپور را در حوالی آن بنا کرد و آن را پایتخت خود قرار داد. قلعۀ اسیر از بزرگ ترین و اصلی ترین قرارگاه های نظامی دولت فاروقیان خاندیش بود و مرکز تهاجم آنان به نواحی اطراف به شمار می رفت. سلاطین مالوا چندین بار این قلعه را در محاصره گرفتند تا مانع از دست اندازی های کوتوالان اسیرگره و خوانین خاندیش به دیگر نقاط شوند. اهمیت این قلعه به حدی بوده است که بعضی از منابع تاریخی هندوستان، خوانین خاندیش را حاکمان اسیر نوشته اند. در ۱۰۰۸ق بهادرشاه بن عادل شاه فاروقی به مخالفت با جلال الدین اکبر گورکانی برخاست. اکبر شاه در همان سال قلعۀ اسیر گره را محاصره کرد و پس از شش ماه آن را به تصرّف درآورد. دولت خاندیش پس از سقوط قلعۀ اسیر گره، برافتاد و قلمرو آن ضمیمۀ متصرفات دولت گورکانی هندوستان شد.