اَسید گالیک (gallic acid)
(یا: ۵،۴،۳ ـ تری هیدروکسی بنزوئیک اسید) اسید آلی بلورین بی رنگی با فرمول C۶H۲(OH)۳CO۲H. در مازو، سماق، برگ چای، پوست درخت بلوط، و بسیاری از گیاهان دیگر، به هر دو صورت آزاد یا جزئی از مولکول تانن، یافت می شود. از آن جا که در هر مولکول اسید گالیک گروه های هیدروکسیل و یک گروه اسید کربوکسیلیک وجود دارد، دو مولکول از آن می توانند با هم واکنش کنند و یک استر، با نام اسید دی گالیک، تشکیل دهند. اسید گالیک درنتیجۀ هیدرولیز اسید تانیک با اسید سولفوریک به دست می آید. وقتی اسید گالیک تا بالاتر از ۲۲۰ درجۀ سانتی گراد گرم شود، دی اکسید کربن از دست می دهد تا پیروگالول، یا ۳،۲،۱ ـ تری هیدروکسی بنزن، با فرمول C۶H۳(OH)۳، تشکیل دهد که برای تولید رنگدانه های آزو و محلول های ظهور عکس مصرف می شود و در آزمایشگاه ها نیز برای جذب اکسیژن به کار می رود.
(یا: ۵،۴،۳ ـ تری هیدروکسی بنزوئیک اسید) اسید آلی بلورین بی رنگی با فرمول C۶H۲(OH)۳CO۲H. در مازو، سماق، برگ چای، پوست درخت بلوط، و بسیاری از گیاهان دیگر، به هر دو صورت آزاد یا جزئی از مولکول تانن، یافت می شود. از آن جا که در هر مولکول اسید گالیک گروه های هیدروکسیل و یک گروه اسید کربوکسیلیک وجود دارد، دو مولکول از آن می توانند با هم واکنش کنند و یک استر، با نام اسید دی گالیک، تشکیل دهند. اسید گالیک درنتیجۀ هیدرولیز اسید تانیک با اسید سولفوریک به دست می آید. وقتی اسید گالیک تا بالاتر از ۲۲۰ درجۀ سانتی گراد گرم شود، دی اکسید کربن از دست می دهد تا پیروگالول، یا ۳،۲،۱ ـ تری هیدروکسی بنزن، با فرمول C۶H۳(OH)۳، تشکیل دهد که برای تولید رنگدانه های آزو و محلول های ظهور عکس مصرف می شود و در آزمایشگاه ها نیز برای جذب اکسیژن به کار می رود.
wikijoo: اسید_گالیک