اسید بن عمرو

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اسید بن عمرو از متولیان کعبه در روزگار جاهلیت بود.
اسید بن عمرو بن تمیم، از اشراف قبیله بنی تمیم بود که نسبش با هشت واسطه به عدنان، جد بیستم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم می رسید. درباره او، جز این که در روزگار جاهلیت تولیت خانه خدا را بر عهده داشته، سخنی نیامده است. گفته اند: وی پس از مرگ پدرش عمرو که متولی کعبه بود، مقام تولیت خانه خدا را بر عهده گرفت. گویا تولیت اسید تا هنگام مرگش که زمان آن دانسته نیست، ادامه داشته است. پس از او خاندان مضر که بزرگ خود را از دست داده بودند، ابوخفاد اسدی را برای تولیت کعبه پیشنهاد کردند و او به این منصب گمارده شد. تبار اسید از فرزندانش جروه، عمرو، نمیر، حارث و عقیل ادامه یافت و آنان با هویت بنو اسید بن عمرو شناخته شدند. آن ها متولی بتی به نام شمس بودند که آن را هند بن ابی هاله از همین تیره در دوران پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم شکست.
عهده داری ولایت موسم و افاضه
به گزارش یعقوبی، در پی اتفاق نظر عرب در وا گذاری ولایت موسم و افاضه (فرمان کوچ حاجیان از عرفات به مشعر الحرام ) به بنی تمیم، پس از آن که چند تن از ایشان عهده دار این منصب بودند، نواده اسید، معاویة بن شریف، این منصب را به عهده گرفت. فرزند او مخاشن بن معاویه نیز از داوران عرب بود. ابن حبیب بغدادی ، از نوادگان او، معاویه و صلصل بن اوس را از کسانی دانسته که ولایت موسم و داوری شعر بازار عکاظ را هم زمان بر عهده داشته اند. از تبار او، ابوهاله نباش بن زراره است که شوهر حضرت خدیجه (س) بود. از همین تبار است حارث پسر ابوهاله که پس از مسلمان شدن در مکه و اظهار آن، در ستیز با برخی مشرکان در مسجدالحرام ، زیر رکن یمانی کشته شد. همچنین اوس بن حجر که از شاعران عرب روزگار جاهلیت بوده و حنظلة بن ربیع، از کاتبان رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم نیز از همین نسل هستند.

پیشنهاد کاربران

بپرس