اسگدار

لغت نامه دهخدا

اسگدار. [ اَ گ ُ ] ( نف مرکب ، اِ مرکب ) رجوع به اسکدار شود.

( اسم ) ۱ - برید و پیکی که منزل بمنزل فرود آید و اسب خود را عوض کند . ۲ - کیسه و خریط. حاوی نامه های پیک .

(اَ گُ ) نک اسکدار.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید