اسکودریا تورو روسو

اسکودریا تورو روسو که معمولاً با نام تورو روسو یا مخفف آن اس تی آر شناخته می شد، یک تیم خودروسازی ایتالیایی بود که در فرمول یک فعالیت می کرد. تورو روسو یکی از دو تیم فرمول یکی بود که توسط شرکت اتریشی رد بول مدیریت می شد و تیم دیگر، تیم مسابقه ردبول است. نخستین حضور این تیم در مسابقات، فصل ۲۰۰۶ بود. پیش از آن، در پایان سال ۲۰۰۵ پل استودارت سهام باقی ماندهٔ خود در تیم میناردی را به ماتشیچ مالک ردبول فروخته بود. سپس دیتریش ماتسیتس قراردادی را با گرهارد برگر برای مالکیت ۵۰–۵۰ تیم امضا کرد. در اواخر ۲۰۰۸ ردبول سهام برگر را خرید و دوباره مالکیت کامل تیم را در دست گرفت. سرنجام این تیم در اواخر ۲۰۱۹ به فعالت خود پایان داد. و تیم اسکودریا آلفاتاوری جایگزین این تیم شد . [ ۱]
تورو روسو به عنوان تیم جوانان ردبول فعالیت می کند و هدف آن، توسعهٔ توانایی های رانندگان آینده دار برای تیم بزرگسال است. [ ۲]
ویتانتونیو لیوزی نخستین امتیازات تیم را در نخستین فصل در جایزه بزرگ آمریکا کسب کرد.
از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۳ تورو روسو از موتور وی۸ فراری استفاده می کرد. در واقع، این همکاری مربوط به ادامهٔ قرارداد ردبول با فراری بود که در سال ۲۰۰۶ شکسته شده بود تا ردبول برای ساخت موتور با رنو همکاری کند. در سال ۲۰۱۴ تورو روسو نیز استفاده از موتور رنو را آغاز کرد، ولی در ۲۰۱۶ به موتور فراری برگشت.
رانندگان اصلی تیم در فصل ۲۰۰۸، سباستین فتل و سباستین بورده بودند. در فصل ۲۰۰۹، سباستین بوئمی جای فتل را، که به تیم ردبول پیوسته بود، گرفت. بورده نیز پس از جایزه بزرگ آلمان، به دلیل کسب نتایج ضعیف، از تیم خارج شد و ژائومه آلگرسوآری جای او را گرفت. در ابتدای فصل ۲۰۱۲، دنیل ریکاردو و ژان - اریک ورن به تیم پیوستند و جای بوئمی و آلگرسوآری را گرفتند. [ ۳] در جایزه بزرگ ایتالیا ۲۰۱۳ اعلام شد که ریکاردو جانشین مارک وبر در تیم ردبول می شود و برای فصل ۲۰۱۴، دانیل کیات جانشین ریکاردو و هم تیمی ورن شد. کیات پس از یک فصل به ردبول پیوست و کارلوس ساینز و ماکس فرستاپن به عنوان اعضای جدید تیم معرفی شدن. و در فصل ۲۰۱۹ گسلی و کیات برای این تیم رانندگی کردند و این تیم اخر سال به فعالیت خود پایان داد
تیم میناردی از ۱۹۸۵ تا ۲۰۰۵ در فرمول یک شرکت می کرد. این تیم با وجود داشتن هواداران زیاد، یکی از ضعیف ترین تیم های مسابقات بود و هیچ سکویی را به دست نیاورده بود. بهترین مقام تیم، کسب سه عنوان چهارمی بود. پل استودارت مالک تیم، ترجیح داد آن را به کسی بفروشد که بتواند نتایجی بهتر از او به دست آورد و بتواند تیم را در ایتالیا نگه دارد. [ ۴] در قرارداد امضا شده با ردبول بندی بود که مرکز تیم باید دست کم تا پایان فصل ۲۰۰۷ در فائنتسای ایتالیا بماند.