اسکواش

اسکواش ( انگلیسی: Squash ) ( برگرفته از واژگان squeeze together و crush ) یا دیوارتوپ ورزشی راکتی است که به صورت تک نفره ( ۲ بازیکن ) و دونفره ( ۴ بازیکن ) در زمینی کاملاً احاطه شده با دیوارهای معمولاً شیشه ای بازی می شود. شیشه ای بودن دیوارها تماشای بازی توسط تماشاگران را امکان پذیر می کند. در مسابقه های بین المللی دیوارهای بیشتری از جنس شیشه در نظر گرفته می شوند.
یکی از دشواری های اسکواش این است که برخلاف دیگر ورزش های راکتی، توپ در اغلب اوقات از پشت سر بازیکن می آید. اسکواش با توپ و راکت مخصوص بازی می شود. هدف اصلی این بازی، ضربه ای به توپ است که حریف نتواند به راحتی ضربه بعدی را به دیوار بزند یا به دشواری واکنش نشان دهد.
اسکواش نخستین بار در در سال ۱۸۳۰ در مدرسه هارو در انگلستان ابداع شد. در سال ۱۸۷۴ این رشته ورزشی و مسابقه های آن در انگلستان رسمیت یافت و در سال ۱۸۸۳ نخستین زمین اسکواش در شهر رشت به وسیلهٔ میرزا کوچک ساخته شد. در سال ۱۹۱۱ قوانین بازی و ابعاد زمین توسط انگلیسی ها ضابطه مند شد و به شکل امروزی درآمد. در سال ۱۹۶۷ فدراسیون بین المللی اسکواش با شرکت ۷ کشور تأسیس شد و در سال ۱۹۹۲ نام آن به فدراسیون جهانی اسکواش ( WSF ) تغییر کرد. [ ۱]
وجه تمایزاسکواش با بسیاری از ورزش های مشابه عدم وجود محدودیت در زمین است. به این معنی که بازیکنان می توانند در تمام قسمت های زمین بدون این که بخشی از آن مختص یک بازیکن باشد ضربه بزنند. این ورزش، به گفته بسیاری، سریع ترین ورزش است که بیشترین سلامتی را برای بازیکنش به ارمغان می آورد.
در گذشته، راکت ها را از چوب درخت زبان گنجشک می ساختند ولی راکت های امروزی بیشتر از جنس فلز، گرافیت یا کولار و فیبر کربن ساخته می شوند. طول راکت ۶. ۶۸ و عرض آن ۵. ۲۱ سانتی متر است. بیشترین وزن مجاز برای راکت ۲۵۵ گرم است ولی وزن معمول شان بین ۱۱۰ تا ۱۵۰ گرم است. [ نیازمند منبع]
قطر توپ های اسکواش بین ۳۹. ۵ و ۴۰. ۵ میلی متر است و وزن شان بین ۲۳ تا ۲۵ گرم. این توپ ها را از دو لایه لاستیک فشرده به صورت توخالی می سازند. دمای هوا بر میزان پرش توپ تأثیر می گذارد به این معنی که هرچه قدر توپ گرم تر باشد بالاتر و بیشتر می پرد. اغلب پیش از شروع بازی با زدن چند ضربه توپ را گرم می کنند. توپ ها از لحاظ میزان پرش انواع مختلفی دارند که با رنگ و تعداد خال هایشان مشخص می شود. بدین ترتیب:

اِسْکواش (squash)
نوعی بازی با توپ و راکت که معمولاً بین دو نفر در زمینی محصور برگزار می شود. در دهۀ ۱۹۷۰ شهرت یافت و بعد شکلی رقابتی پیدا کرد. دو نوع بازی اسکواش وجود دارد: نوع امریکایی که در امریکای شمالی و برخی کشورهای امریکای جنوبی بازی می شود و نوع انگلیسی که بیشتر در اروپا و کشورهای مشترک المنافع نظیر پاکستان، استرالیا و نیوزیلند برگزار می شود.
مشخصات بازی. در بازی انفرادی نوع امریکایی، زمین بازی دَه متر طول و۵.۶ متر عرض دارد. دیوارهای مقابل و طرفین۴.۹ متر و دیوار پشت دو متر بلندی دارد. در بازی دو نفره ابعاد زمین۷.۶ در۱۳.۷ متر است. در انفرادی نوع انگلیسی، طول زمین دَه متر و عرض آن۶.۴ متر است. ارتفاع دیوار جلویی پنج متر و پشتی۲.۱ متر است. دیوارهای پهلویی به صورت اریب از۴.۵ متر در جلو تا۲.۱ متر در عقب ارتفاع دارند. اسکواش دو نفره در زمینی بزرگ تر بین دو تیم دو نفره برگزار می شود. بازیکنان از راکت و توپ کوچک لاستیکی استفاده می کنند. توپ نوع انگلیسی نرم تر از نوع امریکایی است. توپ به دیوار مقابل کوبیده می شود و در موقع سرویس زدن باید به بالای خط۱.۸۳ متر زده شود. پس از سرویس، توپ بایستی به تناوب به دیوار مقابل زده شود، ولی ریباند گرفتن از سه دیوار دیگر مجاز است. هدف بازی زدن توپ به دیوار است به طوری که بازیکن حریف نتواند آن را به دیوار بازگرداند.
تاریخچه. نخستین بار در ۱۸۱۷ در مدرسۀ دولتی هَرو در انگلستان بازی شد. اتحادیۀ اسکواش در ۱۹۲۸ تشکیل و مسابقات آزاد اسکواش قهرمانی جهان اولین بار در ۱۹۷۵ برگزار شد.