اسکنج

لغت نامه دهخدا

اسکنج. [ اُ ک ُ ] ( اِ ) بوی دهن را گویند و بعربی بخر خوانند. ( برهان ). سکنج.

فرهنگ عمید

= سکنج so(e )konj

پیشنهاد کاربران

بپرس