اسکلپیوس

آسکلپیوس. آسْکْلِپیوس (Asclepius)
خدای طب در اساطیر یونان (در روم، آیسکولاپیوس). پسر آپولون، پدر پاناکا، و هوگی ئی یا، الهۀ تندرستی بود. نمادش کادوکئوساست، عصای بالداری که دو مار دور آن حلقه زده اند؛ موجوداتی که ظاهراً با پوست اندازی حیات دوباره می یابند. پرستش او در تسالیدر شمال یونان آغاز شد اما پرستشگاه اصلی اش در دوران باستان در اپیداروسبود. بیماران، شب را در معبد او می گذراندند، و براساس رویاهایشان تحت درمان قرار می گرفتند. این کیش از ۲۹۳پ م در روم گسترش یافت. آسکلیپوس قدرت شفابخشی خود را از آپولون به ارث برده بود و شیرون، که از قَنطورِسها (موجودات نیم انسان و نیم اسب) بود، او را طب و شکار تعلیم داد. با زنده کردن مردگان، خشم پلوتون، خدای عالم زیرین، را برانگیخت؛ زئوساو را کشت ولی سپس زندگی جاوید به او بخشید. آسکلیپِدیا، فرقه ای از کاهنان بودند که مدعیِ داشتن دانش پزشکی بودند.