اسکلو

دانشنامه عمومی

اسکلو مرکز دهستان میشه پاره از توابع بخش مرکزی شهرستان کلیبر با مختصات جغرافیایی ۴۶ درجه و ۵۴ دقیقه طول شرقی و ۳۸ درجه و ۵۲ دقیقه عرض شمالی، در ۲۵ کیلومتری غرب شهر کلیبر واقع شده است. ارتفاع این روستا از سطح دریا ۱۵۴۷ متر است و اقلیمی سرد و نیمه خشک دارد. این روستا از شمال غربی به روستای قره گونی، از جنوب به روستای مکیدی، از غرب به روستاهای کلشلو، ینگی قشلاق، از شرق آغویه و هجراندوست، از جنوب شرقی به روستای علی آباد و از شمال شرقی به روستای ناپشته محدود می شود. کوه قزل داغی[ ۱] در ۳ کیلومتری جنوب روستا و دره مهرعلی در جنوب غربی آن واقع شده است. رودخانه اسکلو، که از ارتفاعات جنوب غربی روستا سرچشمه می گیرد، از شمال روستا عبور می کند و رودخانه ناپشته می پیوندد. براساس استنادات سنگ نوشته ای که در گورستان قدیمی روستا وجود دارد، قدمت این روستا ۸۰۰ سال برآورد شده است. فرهنگ مردم روستای اسکلو پیرامون فرهنگ و زبان آذری شکل گرفته است. مردم روستا مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
جمعیت این روستا در سال ۱۳۸۷، ۴۳۰ نفر گزارش شده است. اقتصاد روستای اسکلو بر پایه فعالیت های زراعی و دامداری استوار است. مهم ترین محصول زراعی آن، گندم و جو است. جنگل ها و مراتع غنی که در محدوده روستای اسکلو قرار دارند، موجبات رونق دامداری را فراهم آورده اند و فراورده های لبنی و گوشت از محصولات دامی روستا است. تولید صنایع دستی مانند گلیم و گبه[ ۲] و فعالیت در مشاغل خدماتی در روستا رواج دارد. اسکلو روستایی با بافت مسکونی متمرکز است و دو بافت قدیمی و جدید دارد. هسته اولیه روستا، که به یوخاری محله[ ۳] معروف است، قدمتی ۸۰۰ ساله دارد که به تدریج گسترش یافته است؛ مصالح به کار رفته در بافت قدیمی مشتمل بر سنگ، خشت و چوب است. و در محله دیگر که دارای بافتی نسبتاً جدید که خانه های جدید در حاشیه محور ارتباطی روستا با روستاهای همجوار شکل گرفته و از مصالحی مانند تیرآهن، آجر و سیمان در ساخت آن ها استفاده شده است. معماری خانه ها تحت تأثیر نوع معیشت و فعالیت های اقتصادی خانوارها شکل گرفته است و فضاهایی مانند اتاق ها، آشپزخانه و همچنین آغل، انبار علوفه و مکانی برای بافت گلیم و گبه ( نوعی زیرانداز ) ایجاد شده است. }}
استقرار روستا در منطقه کوهستانی و در جوار چشمه های فراوان و همجواری با جنگل های ارسباران، جلوه منحصربه فردی در روستای اسکلو ایجاد کرده است. نزدیکی روستا به نواحی خوش آب و هوای بالا قشلاق و ماهری در بهار، تابستان و پاییز گردشگران بسیاری را به روستا و اطراف آن، جلب می کند. پوشش گیاهی جنگل های پراکنده بلوط، آلوچه، ون، گلابی وحشی، زغال اخته، افرا، زالزالک و دیگر گیاهان بوته ای بر جذابیت روستا و پیرامون آن افزوده است. از جمله آثار تاریخی باقی مانده در روستای اسکلو می توان به سنگ نوشته ای در گورستان قدیمی روستا اشاره کرد که تاریخ آن به ۸۰۰ سال پیش مربوط است. عمارت «آینالی» که در فهرست آثار ملی سازمان میراث فرهنگی ثبت شده است، در نزدیکی این روستا قرار دارد. از جمله مراسم این روستا می توان به مراسم سنتی ازدواج و جشن عروسی اشاره کرد که با آوازها و موسیقی عاشیق، نقل افسانه های قدیمی آذربایجان و ترانه های آذری همراه است. مردم روستای اسکلو مانند دیگر روستاهای آذربایجان، مراسم اعیاد ملی مانند نوروز و چهارشنبه سوری و اعیاد مذهبی فطر و قربان را با تشریفات کامل برگزار می کنند و در ایام عزاداری های مذهبی به سوگواری می پردازند. پوشاک بیشتر مردم اسکلو، همانند سایر مناطق روستایی آذربایجان است، اما زنان پا به سن، از لباس های محلی شلیته و تومان کوئینک[ ۴] ، استفاده می کنند. غذاهای محلی این روستا نیز مانند دیگر نواحی روستایی شامل انواع آشها، آبگوشت، کبابها، کوفتهها و شیربرنج است. همچنین، انواع محصولات لبنی و عسل نیز به وفور در دسترس گردشگران می باشد. }}
عکس اسکلوعکس اسکلوعکس اسکلوعکس اسکلوعکس اسکلو
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس