اسکلفاج. [ اِ ک ِ ] ( اِ ) رند. مشتواره. پنیرتراش : نزل فی بعض اسفاره منزلاً و استدعی ماءً لغسل رِجلیه اخر خلعه لخفیه فقدم الیه رَب المنزل الماءَ و کانت علیه جبة أسماط صلبة فمن ( فمر ) اسفلها یقدم ( بقدم ) ابن عباس فاوله ( فأوَه َ ) لحروشتها کأن شیئاً لدغه و قال ابعد یا هذا فقد برَدت َ رجلی بجبتک انما هی اسکلفاج. ( ابن حیان از دزی ج 1 ص 23 ). اسکرافج. اسکرفاج. سقرفاج. ( دزی ، ایضاً ).
