اِسْکِلروزِ متعدد (multiple sclerosis)
(یا: اسکلروز منتشر، اِم اِس) بیماری مزمن و غیرقابل درمان دستگاه عصبی مرکزی. در بالغان جوان و افراد میانسال مشاهده می شود. این بیماری در مناطق معتدل شایع تر است و در زنان بیشتر دیده می شود. وجه مشخصۀ آن تحلیل رفتن غلاف میلین در اطراف عصب ها، در مغز و نخاع، است. برحسب این که استحالۀ میلین در کدام ناحیه ایجاد شود و کدام یک از اعصاب درگیر باشند، علایم بیماری ممکن است شبیه هریک از بیماری های دستگاه عصبی باشد. شایع ترین علایم بیماری عبارت اند از عدم تعادل، اتاکسی یا ازدست رفتن هماهنگی ماهیچه ای، ضعف، اختلال تکلم، و حرکت های غیرارادی و سریع چشم. سیر بیماری دوره ای است و در فواصل متعددی فروکش می کند. علت اِم اِس ناشناخته است، ولی ممکن است مواجهه با برخی عوامل محیطی، ازجمله عفونت در دورۀ کودکی، در افرادی که از نظر وراثتی مستعد ابتلایند، آغازکنندۀ بیماری باشد. ثابت شده است که عوامل وراثتی در این بیماری دخالت دارند، به طوری که اگر یکی از دوقلوهای همسان دچار ام اس شود، احتمال بروز بیماری در فرد دیگر یک در چهار است، درحالی که احتمال ابتلای هر فرد در حالت عادی یک در هزار است. در ۱۹۹۳، اینترفرون بتا یک بی در امریکا به منزلۀ نخستین دارو برای درمان ام اس تأیید شد. این دارو تعداد و شدت حملات عود بیماری را کاهش می دهد و پیدایش ضایعات مغزی را کند می کند. در دسامبر ۱۹۹۹، شورای تحقیقات پزشکی بریتانیا طرحی سه ساله برای بررسی فواید شاهدانه (حشیش) در کاهش برخی از علایم ام اس را تصویب کرد.
(یا: اسکلروز منتشر، اِم اِس) بیماری مزمن و غیرقابل درمان دستگاه عصبی مرکزی. در بالغان جوان و افراد میانسال مشاهده می شود. این بیماری در مناطق معتدل شایع تر است و در زنان بیشتر دیده می شود. وجه مشخصۀ آن تحلیل رفتن غلاف میلین در اطراف عصب ها، در مغز و نخاع، است. برحسب این که استحالۀ میلین در کدام ناحیه ایجاد شود و کدام یک از اعصاب درگیر باشند، علایم بیماری ممکن است شبیه هریک از بیماری های دستگاه عصبی باشد. شایع ترین علایم بیماری عبارت اند از عدم تعادل، اتاکسی یا ازدست رفتن هماهنگی ماهیچه ای، ضعف، اختلال تکلم، و حرکت های غیرارادی و سریع چشم. سیر بیماری دوره ای است و در فواصل متعددی فروکش می کند. علت اِم اِس ناشناخته است، ولی ممکن است مواجهه با برخی عوامل محیطی، ازجمله عفونت در دورۀ کودکی، در افرادی که از نظر وراثتی مستعد ابتلایند، آغازکنندۀ بیماری باشد. ثابت شده است که عوامل وراثتی در این بیماری دخالت دارند، به طوری که اگر یکی از دوقلوهای همسان دچار ام اس شود، احتمال بروز بیماری در فرد دیگر یک در چهار است، درحالی که احتمال ابتلای هر فرد در حالت عادی یک در هزار است. در ۱۹۹۳، اینترفرون بتا یک بی در امریکا به منزلۀ نخستین دارو برای درمان ام اس تأیید شد. این دارو تعداد و شدت حملات عود بیماری را کاهش می دهد و پیدایش ضایعات مغزی را کند می کند. در دسامبر ۱۹۹۹، شورای تحقیقات پزشکی بریتانیا طرحی سه ساله برای بررسی فواید شاهدانه (حشیش) در کاهش برخی از علایم ام اس را تصویب کرد.
wikijoo: اسکلروز_متعدد