اسکراب؛ کلمه ی اسکراب که در اصطلاح روزمره تحت عنوان اسکراب کردن استفاده می شود برای حالتی است که چیز خشکی را از روی چیز دیگر بخواهیم جدا کنیم و بِکَّنیم. ابزار اسکراب در صنعت، ابزاری است که این عمل با آن انجام می شود. ریشه ی اصلی این کلمه از کرّاندن یا کِرّوندن شکل گرفته است. در اصطلاح محلی برای حالتی که غذا ته دیگ خشک شده باشد و با کف گیر بخواهند این عمل را انجام بدهند می گویند ته دیگ را بِکِرّون. کلمه ی کَرّاندن را اگر از زاویه قوانین ایجاد کلمات نگاه کنیم در قانون تغییر شکل آوایی و نگارشی حروف، حرف ( ک خ ) در ساختمان کلمات قابل تبدیل به همدیگر هستند. مثل کلمه ی مکان و خانه. یعنی کلمه کِرّوندن مرتبط با کلمه ی خِرّوندن می باشد و خِرّوندن مرتبط با عمل خراشیدن می باشد. ذات آوایی حرف ( خ ) در کلمات هم که از ابزارهای کلامی دهان مثل لب و دندان و زبان و حلق و سقف دهان صادر می شود و منطبق با عالم واقع نیز می باشد یک ذات آمیختگی چیزها و خشکی و خشنی را در عالم واقع نمایان می کند. هرچند اگر بخواهیم در زوایای جریان مفاهیم این کلمه را تفسیر کنیم به کلمات بسیار گسترده ای خواهیم رسید که در ظاهر بسیار نامأنوس با این کلمه هستند. ولی به صورت خلاصه در قوانین مکتوب امروزی عمل اسکراب بر وزن استفعال با نگارش استکراب می باشد که حرف ت در این کلمه برای ایجاد اسم حذف گردیده است. وزن “استفعال” در زبان عربی به معنای درخواست یا طلب کردن یک عمل است. این وزن معمولاً برای ساختن افعالی استفاده می شود که نشان دهنده درخواست یا تلاش برای انجام کاری هستند. به عنوان مثال، فعل “استغفار” به معنای طلب بخشش است که از ریشه “غفر” به معنای بخشیدن می آید.
... [مشاهده متن کامل]
در زمان های قدیم نیز با موم هایی که بر روی کیسه های پول و نامه ها و اسناد، مهر و موم می شد و با مُهْر های نوشته دار بر روی آن امضا می شد تا توسط اشخاص خاص این موم کنده شود کلمه ی اسکراب استفاده می شد.
