اسپنیشته. [ اِ پ ِ ت َ ] ( اوستایی ، اِ ) آتشی که در بهشت در حضور اهورمزدا میسوزد و آن یکی از پنج نوع آتش است که در یسنای II و IV مذکور است و در تفسیر پهلوی آنها نیز مندرج است و در کتاب بندهش هم اسامی این آتشها با تحریفی آمده است. ( ایران در زمان ساسانیان تألیف کریستنسن ترجمه یاسمی صص 91 - 92 ).
