اسپند

اِسپَند، [ ۲] اسفند، اسپند معمولی ( نام علمی: Peganum harmala ) گیاهی است علفی و چندساله از تیره قره داغیان که معمولاً در خاک نمک دار مناطق معتدل بیابانی و مدیترانه ای می روید. به آن سپند، سدابِ سوری، سِداب آفریقایی یا هارمِل هم گفته اند. از آنجا که خوردن آن باعث بیمار یا تلف شدن دام می شود، در شماری از کشورها علف هرز مضر شناخته می شود. استفاده از این گیاه در طب سنتی خاورمیانه و شمال آفریقا رایج است. آلکالوئید موجود در گیاه، ازجمله دانه ها، توهم زا است. [ ۳] احتمالاً به دلیل وجود یک بازدارنده مونوآمین اکسیداز. [ ۴]
اسپند اصالتاً گیاه بومیِ آسیا است و در خاور میانه و قسمت هایی از آسیای جنوبی، به خصوص هند و پاکستان رشد می کند. این گیاه اولین بار در سال ۱۹۲۸ در ایالات متحده و ایالت نیو مکزیکو، توسط کشاورزی که قصد داشت از این دانه ها رنگ «قرمز ایرانی» استخراج کند، کاشته شد. [ نیازمند منبع] از آن به بعد این گیاه به طور انبوه و گسترش یابنده در آریزونا، کالیفرنیا، مونتانا، نوادا، آرگون، تگزاس و واشینگتن رویش یافت. این گیاه در بسیاری از مناطق ایران وجود دارد. [ نیازمند منبع]
اسپند معمولی ( P. harmala ) گونه ای از اسپند ( Peganum ) است به شکل گیاه علفی چندساله به ارتفاع حداکثر ۶۰ سانتی متر بی کرک و با برگ های نوک تیز به طول حداکثر ۶ سانتی متر و دارای بریدگی شانه مانند و با تقسیمات خطی و گوشوارک های کوچک و خطی و اغلب خمیدهـ برگشته و گل آذین انتهایی و دیهیم تُنُک با گل های منفرد سفید و میوهٔ کروی به قطر حداکثر ۱۰ میلی متر
ظاهر آن بوته مانند، دارای برگ های سبز با تقسیمات باریک و دراز و نامنظم است. گل های آن درشت و دارای کاسبرگ نازک و گلبرگ بزرگ برنگ سفید مایل به سبز، میوه آن پوشینه و حاوی دانه های متعدد برنگ سیاه است. در صورت خشکی خاک، ریشه های این گیاه می توانند تا ۶ متر نفوذ کنند. این گیاه در نیمکرهٔ شمالی از اوائل خرداد تا اوائل شهریور گل می دهد و گل های آن سفید رنگ هستند. کپسول های مدوّرِ حاوی دانه، سه حفره ای بوده و حدود پنجاه دانه را در خود نگهداری می کنند. [ ۵]
گل ها و مخصوصاً دانه های اسپند سرشار از آلکالوئیدهای گروه بتا - کربولین است که همگی بازدارنده های مونوآمین اکسیداز هستند؛ به همین دلیل خوردن جوشاندهٔ اسپند در اندازه های کم ( ۱ الی ۳ گرم ) خواص ضدافسردگی و آرام بخش و در اندازه های زیاد ( ۳ الی ۱۵ گرم ) خواص روان گردان دارد. اما به دلیل از کار افتادن آنزیم مونوآمین اکسیداز درون کبد توسط آلکالوئیدهای اسپند، تیرامین موجود در بسیاری از مواد غذایی ( الکل، پنیر، سوسیس و کالباس و اکثر محصولات پروتئینی و لبنی، میوه جات و غذاهای مانده و … ) که در حالت معمول توسط این آنزیم شکسته می شود، می تواند باعث ایجاد فشار خون و ضربان قلب بسیار شدید، سردردهای شدید، شوک، تشنج و در صورت عدم درمان سریع، حتی مرگ شود؛ لذا حداقل از ۴۸ ساعت قبل تا ۴۸ ساعت بعد، باید از مصرف هرگونه خوراکی حاوی تیرامین به شدت خودداری کرد. برخی از دیگر تداخلات به شدت خطرناک و مرگ آور که مصرفشان باید حداقل از ۲ هفته قبل قطع شود:

اسپند (سرده). اسفند، اسپند ( نام علمی: Peganum ) نام یک سرده از راسته افراسانان است.

اسپند (میناب). اسپند، روستایی در دهستان درپهن بخش سندرک شهرستان میناب در استان هرمزگان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۹۰ نفر ( ۵۱ خانوار ) بوده است. [ ۱]