اسپنتا مینو. [ اِ پ ِ ] ( اِخ ) از اوستایی سپنتامئینیو ، بمعنی خِرَد مقدس است که در آغاز پیدایش مزدیسنا، در رأس شش امشاسپند قرار داشته. ( خرده اوستا تألیف پورداود صص 185 - 187 ). و بعدها بجای او اهورامزدا را گذاشتند. ( یشت دوم و یشت نوزدهم بند 16 ). و گاه نیز بجای اهورمزدا، سروش را قرار داده اند. ( یشت دهم بند 139؛ یسنای 57 ، بند 12 ). اسپنتامئینیو درست در مقابل انگره مئینو یعنی اهریمن ( خِرَد خبیث ) قرار دارد. رجوع به مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات فارسی ص 158 و 166 و ایران در زمان ساسانیان ترجمه یاسمی ص 13 شود.
