اسپارابارا

اسپارابارا، که در فارسی نوین به معنای سپردار است، یک واحد سنگین از پیاده نظام ارتش هخامنشیان بود که اولین صف لشکرهای آنان را تشکیل می داد. این گروه، اولین گروه از لشکر بودند که در هنگام جنگ دست به دست با دشمن، به کار گرفته می شدند. گرچه هم اکنون، اطلاعات زیادی از آنان در دست نیست اما عده ای معتقدند که این گروه، ستون فقرات ارتش هخامنشی را تشکیل می داده اند. اسپاراباراها می توانستند سپرهای خود را به صورت یک دیوار سپری در کنار یکدیگر قرار دهند و با نیزه دو متری خود از سربازان آسیب پذیری مانند کمانداران که در پشت آن ها قرار داشتند، در برابر دشمن حفاظت کنند.
اسپاراباراها معمولاً از ایرانیانی که اندامهای کاملی داشتند و قوی اندام بودند، انتخاب می شدند.