اسپ

در لری به معنای اسب

در اوستا نام اسب از ائورونت به معنای تند رفتن گرفته شده است. در اوستا مادینه اسب را اسپا یا اسپی می گویند.

اسپ از واژه اس به معنای تند رفتن است

اسپَ به معنای اسب نر و اسپا اسب ماده است

در لری به اسب اسپ میگویند

همان اسب است که در فارسی کهن به کار می رفت. 🐎
در فارسی کهن کلماتی مشاهده میشود که امروزه با تغییر یک یا چند صامت یا مصوت با همان معنی کاربرد دارد.

واژه اسپ
معادل ابجد 63
تعداد حروف 3
تلفظ 'asp
ترکیب ( اسم ) [پهلوی: asp] ( زیست شناسی ) [قدیمی]
مختصات ( در شطرنج )
منبع لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین
فرهنگ فارسی هوشیار

اسپ

برابر پارسی اسب

اسپ .
به آوای امروز اسب گفته می شود .
اسپ حیوانی نجیب و بسیار زیباست .
در تاریخ بویژه در نسک ( کتاب ) سرزمین جاوید آورده اند که اسپ حیوانی کاملا ایرانی است که بمرور زمان به سرزمینهای دیگر رفته است و شوربختانه این روزها نژاد تازی ( عربی ) آن که در اصل همان اسپ ایرانی است ، مشهور است .