( آسوده دل ) آسوده دل. [ دَ / دِ دِ ] ( ص مرکب ) فارغ البال. بی دلواپسی. بی رنج. بی عذاب. غیرمضطرب : کسی خسبد آسوده در زیر گل که خسبند از او مردم آسوده دل.
سعدی ( بوستان ).
فرهنگ فارسی
( آسوده دل ) ( صفت ) آسوده خاطر فارغ البال بی دلواپسی مقابل مضطرب . فارغ البال