اسواف

لغت نامه دهخدا

اسواف. [ اَس ْ ] ( ع اِ ) ج ِ سوف ، بمعنی شم ، ( یا ) صبر. ( معجم البلدان ).

اسواف. [ اَس ْ ] ( اِخ ) موضعی است به مدینه. ( منتهی الارب ). نام حرم مدینه و گفته اند موضعی است به عینه در ناحیه بقیع و آن موضع صدقه فریدبن ثابت الانصاری است و آن از حرم مدینه است. ( معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران