اسوء. [ اَ وَءْ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از سوء. بدتر. بتر: در اسوء احوال ، باسوءاحوال ؛ در بدترین حالات. اسوءُالقول الافراط. || زشت تر. || ( ص ) زشت. ( منتهی الارب ).
