اسهاد. [اِ ] ( ع مص ) یکبارگی انداختن بچه را: اسهدت بالولد. || بیدار کردن. ( منتهی الارب ). بی خواب کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). بی خواب گردانیدن.
