اسنیان

لغت نامه دهخدا

اسنیان. [ اِ س ِ] ( اِخ ) نام فرقه ای یهوددر عصر مکابیان. آنان روزگار به زهد میگذاشتند و دور از شهرها میزیستند و از ازدواج خودداری میکردند.

پیشنهاد کاربران

افراطی ترین فرقه یهودیت، شاید مشتق از لغت کلدانی " آشایی" ( استحمام کننده ) ، دارای نظم خاصی بودند، شاید آیین ایشان از نظریه های پرهیزکارانه که سراسر جهان قرن اول میلادی را در بر می گرفت ملهم باشد و از
...
[مشاهده متن کامل]
ادیان هندی چون برهمنی و بودایی و ادیان پارسی، فیثاغورثی و کلبی که به اورشلیم چهارراه جهانی روزگار باستان نفوذ کرده بود تحت نفوذ قرار گرفته باشد. ابتدا در فلسطین حدود چهار هزار عضو داشت و شریعت مکتوب و شفاهی یهودی را با دقت بسیار رعایت می کردند، و با هم بصورت اشخاص مجرد و راهب گونه زندگی می کردند، در خانه های متعلق به جماعت شان به شکل اشتراکی زندگی می کردندو با هم در سکوت غذا می خوردند و سران شان را با رای گیری انتخاب می کردند و . . .