در مبحث ذخیره سازی رایانه ای، اسنپ شات ( به انگلیسی: snapshot ) یا برگرفت[ ۱] ، به وضعیت سیستم در یک لحظه زمانی خاص گفته می شود. این واژه می تواند به داده های واقعی سیستم در آن لحظه یا به قابلیتی که توسط برخی سیستم ها ارائه می شود، اشاره داشته باشد.
گرفتن یک نسخه پشتیبان کامل از اطلاعات ممکن است مدت زیادی به طول بینجامد. در سیستم عامل های چندکاربره یا چندکاره، ممکن است در حین پشتیبان گیری از اطلاعات، یک کاربر یا یک فرایند، اطلاعاتی را بر روی همان فایلی که در حال پشتیبان گیری است، بنویسد که باعث می شود پشتیبان گیری به صورت یک عمل تجزیه پذیر نباشد و تفاوتی بین نسخه اصلی و نسخه پشتیبان وجود داشته باشد که ممکن است نتیجه آن از دست رفتن و آسیب دیدن اطلاعات باشد. برای مثال اگر کاربری فایلی را در داخل یک دایرکتوری که قبلاً از پشتیبان گرفته شده قرار دهد، آن فایل به طور کامل در نسخه پشتیبان مفقودالثر خواهد بود، چرا که عمل پشتیبان گیری از آن دایرکتوری قبلاً انجام شده و این فایل بعداً به آن دایرکتوری اضافه شده است.
یک راه حل برای این مشکل این است که قبل از عمل پشتیبان گیری از یک دایرکتوری، هر گونه عمل نوشتن بر روی آن را غدغن کنیم تا مطمئن شویم که در حین پشتیبان گیری تغییر نمی کند. هرچند که این راه حل برای محیط های کوچک و محیط هایی که دسترس پذیر بودن اطلاعات خیلی اهمیت ندارد ( همانند میزکارها ) می تواند قابل قبول باشد، اما برای محیط های بزرگ و محیط هایی که باید ۲۴ ساعته فعال باشند و اطلاعات باید همیشه در دسترس باشند، این راه حل قابل قبول نیست. چرا که اطلاعات در طی یک مدت زمان طولانی غیرقابل دسترس خواهند بود. برای حل این مشکل، سیستم های بزرگ ممکن است پشتیبان گیری را بر روی یک برگرفت انجام دهند که یک برگرفت، یک کپی فقط - خواندنی از اطلاعات در یک لحظه خاص است. به این ترتیب برنامه ها همچنان می توانند بر روی داده های اصلی بخوانند و بنویسند. ایجاد کردن یک برگرفت در اکثر پیاده سازی ها هزینه کمی دارد و عمدتاً در زمان O ( 1 ) قابل انجام است. به عبارت دیگر، بالا بودن حجم داده ها، میزان عملیات ورودی/خروجی و همینطور زمان مورد نیاز برای ایجاد برگرفت را افزایش نمی دهد و بی توجه به حجم داده ها، می توان به سرعت یک برگرفت از آن ها ایجاد کرد. این در حالی است که پشتیبان گرفتن از داده ها رابطه مستقیمی با حجم آن ها دارد و هرچه حجم بیشتر باشد، زمان پشتیبان گیری هم افزایش می یابد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگرفتن یک نسخه پشتیبان کامل از اطلاعات ممکن است مدت زیادی به طول بینجامد. در سیستم عامل های چندکاربره یا چندکاره، ممکن است در حین پشتیبان گیری از اطلاعات، یک کاربر یا یک فرایند، اطلاعاتی را بر روی همان فایلی که در حال پشتیبان گیری است، بنویسد که باعث می شود پشتیبان گیری به صورت یک عمل تجزیه پذیر نباشد و تفاوتی بین نسخه اصلی و نسخه پشتیبان وجود داشته باشد که ممکن است نتیجه آن از دست رفتن و آسیب دیدن اطلاعات باشد. برای مثال اگر کاربری فایلی را در داخل یک دایرکتوری که قبلاً از پشتیبان گرفته شده قرار دهد، آن فایل به طور کامل در نسخه پشتیبان مفقودالثر خواهد بود، چرا که عمل پشتیبان گیری از آن دایرکتوری قبلاً انجام شده و این فایل بعداً به آن دایرکتوری اضافه شده است.
یک راه حل برای این مشکل این است که قبل از عمل پشتیبان گیری از یک دایرکتوری، هر گونه عمل نوشتن بر روی آن را غدغن کنیم تا مطمئن شویم که در حین پشتیبان گیری تغییر نمی کند. هرچند که این راه حل برای محیط های کوچک و محیط هایی که دسترس پذیر بودن اطلاعات خیلی اهمیت ندارد ( همانند میزکارها ) می تواند قابل قبول باشد، اما برای محیط های بزرگ و محیط هایی که باید ۲۴ ساعته فعال باشند و اطلاعات باید همیشه در دسترس باشند، این راه حل قابل قبول نیست. چرا که اطلاعات در طی یک مدت زمان طولانی غیرقابل دسترس خواهند بود. برای حل این مشکل، سیستم های بزرگ ممکن است پشتیبان گیری را بر روی یک برگرفت انجام دهند که یک برگرفت، یک کپی فقط - خواندنی از اطلاعات در یک لحظه خاص است. به این ترتیب برنامه ها همچنان می توانند بر روی داده های اصلی بخوانند و بنویسند. ایجاد کردن یک برگرفت در اکثر پیاده سازی ها هزینه کمی دارد و عمدتاً در زمان O ( 1 ) قابل انجام است. به عبارت دیگر، بالا بودن حجم داده ها، میزان عملیات ورودی/خروجی و همینطور زمان مورد نیاز برای ایجاد برگرفت را افزایش نمی دهد و بی توجه به حجم داده ها، می توان به سرعت یک برگرفت از آن ها ایجاد کرد. این در حالی است که پشتیبان گرفتن از داده ها رابطه مستقیمی با حجم آن ها دارد و هرچه حجم بیشتر باشد، زمان پشتیبان گیری هم افزایش می یابد.
wiki: اسنپ شات