اسنه

لغت نامه دهخدا

( اسنة ) اسنة. [ اَ س ِن ْ ن َ ] ( ع اِ ) ج ِ سِن ، بمعنی دندان. || ج ِ سنان ، بمعنی سرنیزه و عصا. ( منتهی الارب ) : واز اسنه سرما و باد که هیچ جوشن دافع آن نتوانست بود، اهوال زمهریر معاینه دیدند. ( جهانگشای جوینی ).
اسنه. [ اُ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) اشنان. ( شرفنامه منیری ). رجوع به اشنان شود.
اسنه. [ ] ( اِخ ) شهرکیست خرد به آذرباذگان و بانعمت و آبادان و مردم بسیار. ( حدود العالم ).
اسنه. [ اَ / اِ ن َ ] ( اِخ ) رجوع به اسنا شود.
اسنه. [ اِ ن ِ ] ( اِخ ) رجوع به اِن شود.

فرهنگ فارسی

جمع سنان بمعنی سرنیزه، جمع سن به معنی دندان
( اسم ) جمع سنان سرهای نیزه ها سرهای عصاها .
شهرکیست خرد و با نعمت و آبادان و مردم بسیار .

فرهنگ معین

(اَ س ِ نَّ ) [ ع . اسنة ] (اِ. ) ج . سنان ، دندان ها، سرهای نیزه ها، سرهای عصاها.

فرهنگ عمید

= سنان

پیشنهاد کاربران

بپرس