اسنع

لغت نامه دهخدا

اسنع. [ اَ ن َ ] ( ع ص ) درازبالا. بلند. || ( ن تف ) اَفضل. || اَطول : هذا اسنع. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس