اسن.[ اَ س َ ] ( ص ، اِ ) واژونه. || جامه واژونه پوشیده. ( برهان ) ( انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ). اشن. ( برهان ). جامه ای باشد که بازگونه پوشیده باشند. ( جهانگیری ). || کالک. خربزه نارسیده. ( برهان ). خربزه نورسیده ( جهانگیری ). رجوع به اشن شود.
اسن. [ اَ ] ( ع مص ) تی پا زدن. اردنگ زدن. کسعْ. زهکونی زدن. زفکنه زدن. شلخته زدن. سرچنگ زدن.
اسن. [ اَ س َ ] ( ع مص ) در چاه درآمدن و از بوی بد آن بیهوش شدن. ( منتهی الارب ). بیهوش شدن از دم ِ چاه. ( زوزنی ). || متغیر شدن آب. بر گردیدن آب از مزه و رنگ : اسن الماء اسوناً و اسناً. ( منتهی الارب ).
اسن. [ اَ س ِ ]( ع ص ) آسن. مزه و رنگ بگردانیده. طعم و لون بگشته. آب ِ بگردیده. بگشته. آب ِ طعم بگشته. ( مهذب الاسماء ).
اسن. [ اُ س ُ ] ( ع اِ ) خو. خلق. عادت.ج ، آسان. || تاه نوار. || رسن. || بقیه پیه در ستور. ( منتهی الارب ). پاره پیه. || گوشت دیرینه. ( مهذب الاسماء ).
اسن. [ اَ س َن ن ] ( ع ن تف ) صیغه تفضیلی از سن . بزادبرآمده تر. سالمندتر. سالدارتر. سالخورده تر. بسال تر. مسن تر. کلانسال تر. بزرگتر. مهتر: و دعاءالأسن ارجی للاجابة. ( معالم القربة ).
اسن. [ اَ س ُن ن ] ( ع اِ ) ج ِ سِن . دندانها .
اسن. [ اُ س ُ ] ( اِخ ) وادیی است بیمن. و گویند وادیی است در بلاد بنی العجلان. ابن مقبل راست :
زارتک دَهماء وَهْناً بعدما هجعت
عنها العیون ُ باعلی القاع من اُسُن.
نصر گوید: اسن وادیی است بیمن و گفته اند از زمین بنی عامر است متصل بیمن. و هم ابن مقبل راست :
قالت سلیمی غداةالقاع من اُسُن
لا خیر فی العیش بعدالشیب والکبر
لولا الحیاء و لولا الدین عبتکما
ببعض ما فیکما اِذ عبتما عوری.
( معجم البلدان ).
اسن. [ اِ س ِ ] ( اِخ ) شهری به پروس رِنان در ساحل رود روهر، دارای 666740 سکنه ، مرکز عظیم ذغال سنگ و استخراج فلزات و کارخانه های اسلحه سازی کروپ بسال 1810 م. در آنجا دایر شد. محصولات شیمیایی آن مشهور است.
اسن. [ اِ س ُ ] ( اِخ ) رودخانه ای است بفرانسه ، که در موضع کُربی به رود سِن میریزد ( از ساحل یسار )، و طول آن 90 هزار گز است.بیشتر بخوانید ...