اِسْمیت، مایکِل (۱۹۳۲ـ۲۰۰۰)(Smith, Michael)
متخصص انگلیسی زیست شناسی مولکولی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۹۳ را به سبب عرضۀ تکنیک جهش زایی مکانِ ویژه دریافت کرد. این تکنیک جانشین روشی شد که دانشمندان با آن عملکرد پروتئین یا ژنی خاص را درمی یافتند. این تکنیک با استفاده از رشته های منفردی از دی اِن اِی ویروسی محقق می شود که در موقعیت های معین جهش یافته اند. پیش از آن، تعیین دقیق آثار یک ژن تغییر پذیر منفرد مشکل بود، زیرا جهش باید در ژن واقع می شد و موتاژنهای موجود، که باعث جهش می شوند، اعم از شیمیایی یا تابشی قابل کنترل نبودند و وقوع جهش های چندتایی و تصادفی اجتناب ناپذیر بود. در روش جهش زایی مکان ویژه، از دی اِن اِی ویروسی به منزلۀ موتاژن استفاده می کنند. اسمیت بخشی از مکمل دی اِن اِی را که فقط از نظر در یک مکان متفاوت بود، سنتز کرد و اجازه داد تا به دی اِن اِی اصلی ویروسی وصل شود. در این ویروس، ژن های جهش یافته پروتئین های جهش یافته تولید می کنند. با مقایسۀ این پروتئین ها و پروتئین های طبیعی در ویروس، اثر جهش و نقش ژن طبیعی معین شد. تاکنون این تکنیک را برای سنتز گروهی از پروتئین های مفید جدید به کار برده اند. اسمیت در بلک پول زاده شد. در دانشگاه منچستر درس خواند و در رشتۀ بیوشیمی دانش آموخته شد. پس از دریافت دانشنامۀ دکتری (۱۹۵۶)، به ونکوورِ کانادا رفت و در مقام دانشجوی فوق دکتری در دانشگاه بریتیش کلمبیا به کار پرداخت. در ۱۹۶۱، به موقعیتی در بورد پژوهشی شیلات کانادا دست یافت، ولی در ۱۹۶۶ باز به کار در دانشگاه روی آورد. انسانی مردم دار بود. بعدها استاد بیوشیمی، و سپس مدیر آزمایشگاه بیوتکنولوژی شد.
متخصص انگلیسی زیست شناسی مولکولی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۹۳ را به سبب عرضۀ تکنیک جهش زایی مکانِ ویژه دریافت کرد. این تکنیک جانشین روشی شد که دانشمندان با آن عملکرد پروتئین یا ژنی خاص را درمی یافتند. این تکنیک با استفاده از رشته های منفردی از دی اِن اِی ویروسی محقق می شود که در موقعیت های معین جهش یافته اند. پیش از آن، تعیین دقیق آثار یک ژن تغییر پذیر منفرد مشکل بود، زیرا جهش باید در ژن واقع می شد و موتاژنهای موجود، که باعث جهش می شوند، اعم از شیمیایی یا تابشی قابل کنترل نبودند و وقوع جهش های چندتایی و تصادفی اجتناب ناپذیر بود. در روش جهش زایی مکان ویژه، از دی اِن اِی ویروسی به منزلۀ موتاژن استفاده می کنند. اسمیت بخشی از مکمل دی اِن اِی را که فقط از نظر در یک مکان متفاوت بود، سنتز کرد و اجازه داد تا به دی اِن اِی اصلی ویروسی وصل شود. در این ویروس، ژن های جهش یافته پروتئین های جهش یافته تولید می کنند. با مقایسۀ این پروتئین ها و پروتئین های طبیعی در ویروس، اثر جهش و نقش ژن طبیعی معین شد. تاکنون این تکنیک را برای سنتز گروهی از پروتئین های مفید جدید به کار برده اند. اسمیت در بلک پول زاده شد. در دانشگاه منچستر درس خواند و در رشتۀ بیوشیمی دانش آموخته شد. پس از دریافت دانشنامۀ دکتری (۱۹۵۶)، به ونکوورِ کانادا رفت و در مقام دانشجوی فوق دکتری در دانشگاه بریتیش کلمبیا به کار پرداخت. در ۱۹۶۱، به موقعیتی در بورد پژوهشی شیلات کانادا دست یافت، ولی در ۱۹۶۶ باز به کار در دانشگاه روی آورد. انسانی مردم دار بود. بعدها استاد بیوشیمی، و سپس مدیر آزمایشگاه بیوتکنولوژی شد.
wikijoo: اسمیت،_مایکل_(۱۹۳۲ـ۲۰۰۰)