اِسْمیت، فِرانسیس گِراهام (۱۹۲۳)(Smith, Francis Graham)
رادیو اخترشناس انگلیسی. با همکاری مارتین رایل، در دهۀ ۱۹۵۰، از منابع رادیویی آسمان نقشه برداری کرد. در ۱۹۶۸، کشف کرد که تابش تپ اخترهاماهیتی شدیداً قطبیده دارد و شدت میدان مغناطیسی را در فضای بین ستاره ای برآورد کرد. از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۰، اخترشناس سلطنتی بود و در ۱۹۸۶، لقب سر دریافت کرد. در روهمپتونساریزاده شد و در کیمبریج درس خواند. طی جنگ جهانی دوم به مؤسسۀ پژوهشی ارتباط دوربردمنتقل شد و پس از بازگشت به کیمبریج، به گروه پژوهش رادیویی در آزمایشگاه کاوندیشپیوست. در ۱۹۶۴، به استادی اخترشناسی در دانشگاه منچستر برگزیده شد و تا ۱۹۷۴، در رصدخانۀ جادرل بَنکمشغول به کار بود. از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱، سرپرست رصدخانۀ سلطنتی گرینویچشد. در ۱۹۸۱، به جادرل بنک بازگشت و سرپرستی آن جا را بر عهده گرفت. در ۱۹۴۸، اسمیت و رایل در حالی که مشغول بررسی یک منبع موج رادیویی در صورت فلکیدجاجهبودند، منبع دومی را در صورت فلکی ذات الکرسییافتند. اسمیت طی سال های بعد سرگرم تعیین جای دقیق هر دو منبع بود. اخترشناسان ماونت پالومار در کالیفرنیاسرانجام محل دقیق همتاهای نوری این دو منبع را پیدا کردند. نشان داده شده است که ذات الکرسی A از انفجار یک اَبَرنواختردر درون کهکشان ماحاصل شده است، و دجاجۀ A هم یک کهکشان رادیویی دوگانه است. در ۱۹۵۷، اسمیت و رایل برای نخستین بار مقاله ای دربارۀ امکان طراحی و ساخت سامانه ای دقیق برای ناوبری نوشتند که با استفاده از علامت های رادیوییِ ماهواره ای مدارپیما کار می کرد. در ۱۹۶۲، اسمیت گیرنده ای رادیویی را روی آیریل۲ نصب کرد که یکی از مجموعه ماهواره های مشترک ایالات متحده و بریتانیا بود. به این ترتیب، بررسی نوفههای رادیویی بالاتر از یون سپهربرای نخستین بار امکان پذیر شد.
رادیو اخترشناس انگلیسی. با همکاری مارتین رایل، در دهۀ ۱۹۵۰، از منابع رادیویی آسمان نقشه برداری کرد. در ۱۹۶۸، کشف کرد که تابش تپ اخترهاماهیتی شدیداً قطبیده دارد و شدت میدان مغناطیسی را در فضای بین ستاره ای برآورد کرد. از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۰، اخترشناس سلطنتی بود و در ۱۹۸۶، لقب سر دریافت کرد. در روهمپتونساریزاده شد و در کیمبریج درس خواند. طی جنگ جهانی دوم به مؤسسۀ پژوهشی ارتباط دوربردمنتقل شد و پس از بازگشت به کیمبریج، به گروه پژوهش رادیویی در آزمایشگاه کاوندیشپیوست. در ۱۹۶۴، به استادی اخترشناسی در دانشگاه منچستر برگزیده شد و تا ۱۹۷۴، در رصدخانۀ جادرل بَنکمشغول به کار بود. از ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱، سرپرست رصدخانۀ سلطنتی گرینویچشد. در ۱۹۸۱، به جادرل بنک بازگشت و سرپرستی آن جا را بر عهده گرفت. در ۱۹۴۸، اسمیت و رایل در حالی که مشغول بررسی یک منبع موج رادیویی در صورت فلکیدجاجهبودند، منبع دومی را در صورت فلکی ذات الکرسییافتند. اسمیت طی سال های بعد سرگرم تعیین جای دقیق هر دو منبع بود. اخترشناسان ماونت پالومار در کالیفرنیاسرانجام محل دقیق همتاهای نوری این دو منبع را پیدا کردند. نشان داده شده است که ذات الکرسی A از انفجار یک اَبَرنواختردر درون کهکشان ماحاصل شده است، و دجاجۀ A هم یک کهکشان رادیویی دوگانه است. در ۱۹۵۷، اسمیت و رایل برای نخستین بار مقاله ای دربارۀ امکان طراحی و ساخت سامانه ای دقیق برای ناوبری نوشتند که با استفاده از علامت های رادیوییِ ماهواره ای مدارپیما کار می کرد. در ۱۹۶۲، اسمیت گیرنده ای رادیویی را روی آیریل۲ نصب کرد که یکی از مجموعه ماهواره های مشترک ایالات متحده و بریتانیا بود. به این ترتیب، بررسی نوفههای رادیویی بالاتر از یون سپهربرای نخستین بار امکان پذیر شد.
wikijoo: اسمیت،_فرانسیس_گراهام_(۱۹۲۳)