اسمری. [ اَ م َ ] ( حامص ) اسمر بودن. گندمگون بودن. تیره رنگ بودن : مه قدم و فلک ردا وز تف آفتاب و ره چهره چو ماه منخسف یافته رنگ اسمری.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 422 ).
