اسمتاسین

اسمتاسین ( انگلیسی: Acemetacin ) یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی ( NSAID ) است که برای درمان آرتروز، آرتریت روماتوئید، کمردرد و تسکین درد پس از عمل استفاده می شود. [ ۱]
اسمتاسین در درمان استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، اسپوندیلیت انکیلوزان و سایر انواع التهاب روماتوئید، و همچنین در درد و حمله نقرس پس از عمل و پس از سانحه موثر است. استفاده از یک دوز آن برای درد پس از عمل به خوبی توسط مطالعات پشتیبانی نمی شود. [ ۲]
موارد منع مصرف اساساً مانند سایر NSAID ها است: واکنش های حساسیت به NSAID ها در گذشته ( معمولاً آسم یا واکنش های پوستی ) ، خونریزی گوارشی یا مغزی، زخم معده، اختلالات خون سازی ( کم خونی، لکوپنی سوم بارداری ) ، و….
عوارض جانبی رایج ( در حدود ۱–۱۰٪ از بیماران ) شامل مشکلات گوارشی معمولی NSAID ها، مانند حالت تهوع، اسهال، درد معده و زخم معده است. اثرات عصبی مرکزی مانند سردرد و سرگیجه؛ و واکنش های پوستی تحمل دستگاه گوارش بهتر از داروی مرتبط ایندومتاسین است. واکنش های آلرژیک شدید و اختلالات خون ساز در کمتر از ۰٫۰۱ درصد بیماران رخ می دهد.
فعل و انفعالات زیر، معمول از NSAID ها، شرح داده شده است:
• سایر NSAID ها، کورتیکواستروئیدها: افزایش دفعات عوارض جانبی، به ویژه زخم معده و خونریزی گوارشی
• دیورتیک ها، مهارکننده های ACE و سایر داروهای ضد فشار خون: کاهش اثربخشی این داروها
• با مهارکننده های ACE یا سیکلوسپورین، خطر اختلالات عملکرد کلیه را افزایش می دهد
• داروهای ضد انعقاد مانند وارفارین: افزایش خطر خونریزی
• افزایش غلظت دیگوکسین و متوترکسات در پلاسمای خون
• کاهش غلظت پلاسمایی لیتیم
اسمتاسین به عنوان یک مهارکننده سیکلواکسیژناز ( COX ) عمل می کند و اثرات ضد التهابی و ضد درد ( تسکین دهنده درد ) را ایجاد می کند. در بدن، تا حدی به ایندومتاسین متابولیزه می شود، که همچنین به عنوان یک مهارکننده COX عمل می کند. همین مکانیسم مسئول اثرات ضد تب و ضد پلاکت است، اما از نظر بالینی مورد استفاده قرار نمی گیرند، و همچنین برای عوارض جانبی معمولی NSAID. [ ۳] [ ۴]
مزیت استامتاسین این است که آسیب معده را در مقایسه با ایندومتاسین کاهش می دهد، احتمالاً به این دلیل که استامتاسین تأثیر کمتری بر افزایش سنتز لکوترین B4 و بیان فاکتور نکروز تومور ( TNF ) دارد و منجر به القای کمتر چسبندگی لکوسیت به اندوتلیال می شود. [ ۵] [ ۶]