اسماعیل سیمیتقو ( ۱۲۶۶ – ۳۰ تیر ۱۳۰۹ ) مشهور به اسماعیل شکاک یا سمکو شکاک از بزرگان ایل شکاک در منطقه مرزی ایران و عثمانی بوده است. او فرزند محمدآقا و نوه علی خان و از یک خانواده سرشناس زمین دار کرد مستقر در قلعه چهریق واقع در نزدیکی رود زولا در منطقه سلماس در شمال غرب ایران متولد شد. در سال ۱۲۹۹ بخش هایی از آذربایجان ایران واقع در غرب دریاچه ارومیه تحت کنترل او بود. او کشاورزان کرد را به جنگ هدایت کرد و در چندین نوبت ارتش شاهنشاهی ایران را شکست داد. دولت ایران او را در سال ۱۹۳۰ میلادی به قتل رساند. سیمکو در کشتار آشوریان خوی شرکت کرد و به کشتار هزار آشوری در سلماس دامن زد.
... [مشاهده متن کامل]
سمکو در لهجه شکاک، مأخوذ از اسماعیل است و در فارسی و ترکی سمیتقو خوانده می شود.
در شورش نخست سمکو، از دوران نوجوانی تا سال ۱۹۲۰، بخش های غربی دریاچه ارومیه تا مرز عثمانی فتح شدند که موجب کشته شدن حدود پنج هزار نفر شد و هدف اصلی آن غارت بود. اسماعیل شکاک با کمک کشاورزان توانسته بود در چند نوبت نیروهای دولتی را شکست دهد. او در قتل عام آشوری ها در خوی مشارکت داشت. همچنین با تحریک سمکو شکاک حداقل هزار نفر از آشوری ها در سلماس کشته شدند. او حمایت آتاترک را داشت و سربازان سیمیتقو نیز به امپراتوری عثمانی در کشتار مسیحیانی که به ایران فرار می کردند یاری می نمود. در نهایت در سال ۱۹۲۲ میلادی ( مرداد ۱۳۰۱ شمسی ) نیروهای ایرانی در نبرد شکریازی در نزدیکی سلماس نیروهای سیمیتقو را شکست و او به ترکیه گریخت. سردارسپه رضاخان پس از مدتی در سال ۱۹۲۴ میلادی سیمیتقو را بخشید و به او اجازه بازگشت به ایران داده شد. سیمیتقو نیز به ایران بازگشت و به دولت ایران سوگند وفاداری ابدی ابراز نمود. با این حال او پس از مدتی دوباره تصمیم به شورش زد. شورش دوم سمکو شکاک با حمله به سلماس آغاز شد که با اعزام نیروهای دولتی و همچنین فرار شورشیان نیمه کار ماند و سمکو به عراق گریخت.
سرانجام در طی تله ای که برای وی گذاشته بودند در سال ۱۹۳۰ میلادی در سن ۴۳ سالگی توسط نیروهای دولتی کشته شد.
با شروع جنگ جهانی اول و چند سال بعد از آن سمکو، از سرشناس ترین چهره ها در مرز ایران و عثمانی بود. با آغاز جنگ و توجه روس ها به او جهت جلوگیری از همراهی او با عثمانی ها، سمکو به مهره ای تأثیرگذار تبدیل شده بود. او به همراه عبدالرزاق بدرخان چندین ماه با عثمانی ها جنگید و در مقابل آن ها ایستادگی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
سمکو در لهجه شکاک، مأخوذ از اسماعیل است و در فارسی و ترکی سمیتقو خوانده می شود.
در شورش نخست سمکو، از دوران نوجوانی تا سال ۱۹۲۰، بخش های غربی دریاچه ارومیه تا مرز عثمانی فتح شدند که موجب کشته شدن حدود پنج هزار نفر شد و هدف اصلی آن غارت بود. اسماعیل شکاک با کمک کشاورزان توانسته بود در چند نوبت نیروهای دولتی را شکست دهد. او در قتل عام آشوری ها در خوی مشارکت داشت. همچنین با تحریک سمکو شکاک حداقل هزار نفر از آشوری ها در سلماس کشته شدند. او حمایت آتاترک را داشت و سربازان سیمیتقو نیز به امپراتوری عثمانی در کشتار مسیحیانی که به ایران فرار می کردند یاری می نمود. در نهایت در سال ۱۹۲۲ میلادی ( مرداد ۱۳۰۱ شمسی ) نیروهای ایرانی در نبرد شکریازی در نزدیکی سلماس نیروهای سیمیتقو را شکست و او به ترکیه گریخت. سردارسپه رضاخان پس از مدتی در سال ۱۹۲۴ میلادی سیمیتقو را بخشید و به او اجازه بازگشت به ایران داده شد. سیمیتقو نیز به ایران بازگشت و به دولت ایران سوگند وفاداری ابدی ابراز نمود. با این حال او پس از مدتی دوباره تصمیم به شورش زد. شورش دوم سمکو شکاک با حمله به سلماس آغاز شد که با اعزام نیروهای دولتی و همچنین فرار شورشیان نیمه کار ماند و سمکو به عراق گریخت.
سرانجام در طی تله ای که برای وی گذاشته بودند در سال ۱۹۳۰ میلادی در سن ۴۳ سالگی توسط نیروهای دولتی کشته شد.
با شروع جنگ جهانی اول و چند سال بعد از آن سمکو، از سرشناس ترین چهره ها در مرز ایران و عثمانی بود. با آغاز جنگ و توجه روس ها به او جهت جلوگیری از همراهی او با عثمانی ها، سمکو به مهره ای تأثیرگذار تبدیل شده بود. او به همراه عبدالرزاق بدرخان چندین ماه با عثمانی ها جنگید و در مقابل آن ها ایستادگی کرد.
اسماعیل خان سیمیتقو یکی از بزرگ مرد های ایران می باشد که تروریست های زیادی را نابود کرد یاد و خاطره اش گرامی