اسماعیل بن عَمّار اسدی ( ؟ - ۷۸۱م ) شاعر کوفی مخضرم و کنشگر سیاسی عراقی بود. او را خوگرِ شراب و دلبستهٔ آواز وصف کرده اند. [ ۱]
اسماعیل عمّار به فعالیت سیاسی نیز روی آورد. والی عراق، «یوسف بن عمر» ( ۱۲۰–۱۲۶ق ) به او اتهام زد که از خوارج است. سپس اسماعیل اسدی به گردآوری پیروان مخالفان متهم شد و به زندان افتاد. هنگامی که «حَکَم بن صلت» حکومت یافت، او را آزاد نمود. [ ۱]
اسماعیل بن عمّار در کوفه با فردی به نام «ابن رامین» دوست بود؛ کسی که دوستداران شراب خواری و آوازخوانی نزد او گرد می آمدند تا بنوشند و به آواز کنیزانش گوش فرا دهند. شعرهایی از بن عمّار در وصف کنیزان ابن رامین برجای مانده است. [ ۱] ابن رامین سه کنیز آوازه خوان به نام های «سلامه زرقا»، «سُعدی» و «ربیحه» داشت. اسماعیل بن عمار دوستدار هر سه بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاسماعیل عمّار به فعالیت سیاسی نیز روی آورد. والی عراق، «یوسف بن عمر» ( ۱۲۰–۱۲۶ق ) به او اتهام زد که از خوارج است. سپس اسماعیل اسدی به گردآوری پیروان مخالفان متهم شد و به زندان افتاد. هنگامی که «حَکَم بن صلت» حکومت یافت، او را آزاد نمود. [ ۱]
اسماعیل بن عمّار در کوفه با فردی به نام «ابن رامین» دوست بود؛ کسی که دوستداران شراب خواری و آوازخوانی نزد او گرد می آمدند تا بنوشند و به آواز کنیزانش گوش فرا دهند. شعرهایی از بن عمّار در وصف کنیزان ابن رامین برجای مانده است. [ ۱] ابن رامین سه کنیز آوازه خوان به نام های «سلامه زرقا»، «سُعدی» و «ربیحه» داشت. اسماعیل بن عمار دوستدار هر سه بود.
wiki: اسماعیل بن عمار