اسماعیل بشیکچی ( به ترکی استانبولی: İsmail Beşikçi ) متولد ۱۹۳۹ اسکلپ ترکیه پژوهشگر، جامعه شناس، نویسنده و فیلسوف ترک که به خاطر نوشته هایش در دفاع از خلق کرد سالها از طول عمر خود را در زندانهای دوکت ترکیه سپری کرد. او عضو افتخاری انجمن جهانی قلم است. بیشکچی که به خاطر نوشته هایش و به ویژه به خاطر اینکه کردستان را یک مستعمره بین المللی می داند که مابین چهار کشور ایران، عراق، ترکیه و سوریه تقسیم شده است، به صد سال زندان محکوم شد که هفده سال را در زندانها سپری نمود.
... [مشاهده متن کامل]
فیلسوف و اندیشمند ترک اسماعیل بشیکچی در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آنکارا تحصیل کرده و در ۱۹۶۷ فارغ تحصیل شده است. پس از انجام خدمت سربازی استادیار دانشگاه آتاتورک در ارزروم شد. او نخستین پژوهش انسانشناسی خود، تحقیقی دربارهٔ یکی از آخرین طوایف عشایری کرد، آلیکان را در همان جا انجام داد و آن را در ۱۹۶۷ در دانشکده علوم سیاسی آنکارا ارائه داد. بیشکچی در ابتدای برخورد خود با کردها، تحت تأثیر تبلیغات حاکمیت بر ضد کردها بود و حتی اولین کتابش را در انتقاد از کردها نوشت، اما بعدها و به ویژه تحت تأثیر نوشته های ضداستعماری فیلسوفانی همچون ژان پل سارتر و فرانس فانون، در یک آنالیز تطبیقی و با مقایسه نوع کولونیالیسم حاکم بر کشورهای دیگر با کردستان به عمق بحران و ستم رفته بر کردها پی برد. این مسئله نقطه تحول فکری و شخصیتی بشیکچی بود که تمام زندگیش را در راستای روشنگری و دفاع از حقوق مردم اختصاص داد.
در حقیقت دومین برخورد او با کردها در طول خدمت نظامی زمانی که در حکاری و بتلیس خدمت می کرد اتفاق افتاد و عشایر آلیکان را در هنگام عبور از بتلیس در ییلاق و قشلاق دید.
کتاب او «نظام آناطولی شرقی» در ۱۹۶۹ منتشر شد که در آن در پی به کارگیری مفاهیم مارکسیستی در تحلیل جامعه کرد و فرایند سیاسی - اجتماعی و تغییرات سیاسی پیش آمده بود، او را به یک دشمن عمومی مبدل کرد. با اینکه کتاب سبب مباحثه زیادی حتی در میان روشنفکران دانشگاهی یا چپ نشد، دانشگاه به اقدامات انضباطی علیه او دست زد که منجر به محاکمه وی بعد از کودتای ۱۹۷۱ شد. او بازداشت شد و به جرم تبلیغات کمونیستی و ضد ملی محاکمه شد و به خاطر رد یکپارچه بودن ملت ترک به ۱۳ سال زندان محکوم شد.
بشیکچی ۱۳ سال را به طور کامل حبس نکشید و در ۱۹۷۴ از عفو بهره مند شد. او موفق به اشتغال در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آنکارا که در ۱۹۷۰ به استخدام او علاقه نشان داده بود نشد. او دیگر هیچ وقت موفق به تدریس در دانشگاه نشد و پس از آن تمامی پژوهش های خود را به عنوان یک محقق مستقل در شرایط اقتصادی نامناسب انجام داد.
... [مشاهده متن کامل]
فیلسوف و اندیشمند ترک اسماعیل بشیکچی در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آنکارا تحصیل کرده و در ۱۹۶۷ فارغ تحصیل شده است. پس از انجام خدمت سربازی استادیار دانشگاه آتاتورک در ارزروم شد. او نخستین پژوهش انسانشناسی خود، تحقیقی دربارهٔ یکی از آخرین طوایف عشایری کرد، آلیکان را در همان جا انجام داد و آن را در ۱۹۶۷ در دانشکده علوم سیاسی آنکارا ارائه داد. بیشکچی در ابتدای برخورد خود با کردها، تحت تأثیر تبلیغات حاکمیت بر ضد کردها بود و حتی اولین کتابش را در انتقاد از کردها نوشت، اما بعدها و به ویژه تحت تأثیر نوشته های ضداستعماری فیلسوفانی همچون ژان پل سارتر و فرانس فانون، در یک آنالیز تطبیقی و با مقایسه نوع کولونیالیسم حاکم بر کشورهای دیگر با کردستان به عمق بحران و ستم رفته بر کردها پی برد. این مسئله نقطه تحول فکری و شخصیتی بشیکچی بود که تمام زندگیش را در راستای روشنگری و دفاع از حقوق مردم اختصاص داد.
در حقیقت دومین برخورد او با کردها در طول خدمت نظامی زمانی که در حکاری و بتلیس خدمت می کرد اتفاق افتاد و عشایر آلیکان را در هنگام عبور از بتلیس در ییلاق و قشلاق دید.
کتاب او «نظام آناطولی شرقی» در ۱۹۶۹ منتشر شد که در آن در پی به کارگیری مفاهیم مارکسیستی در تحلیل جامعه کرد و فرایند سیاسی - اجتماعی و تغییرات سیاسی پیش آمده بود، او را به یک دشمن عمومی مبدل کرد. با اینکه کتاب سبب مباحثه زیادی حتی در میان روشنفکران دانشگاهی یا چپ نشد، دانشگاه به اقدامات انضباطی علیه او دست زد که منجر به محاکمه وی بعد از کودتای ۱۹۷۱ شد. او بازداشت شد و به جرم تبلیغات کمونیستی و ضد ملی محاکمه شد و به خاطر رد یکپارچه بودن ملت ترک به ۱۳ سال زندان محکوم شد.
بشیکچی ۱۳ سال را به طور کامل حبس نکشید و در ۱۹۷۴ از عفو بهره مند شد. او موفق به اشتغال در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آنکارا که در ۱۹۷۰ به استخدام او علاقه نشان داده بود نشد. او دیگر هیچ وقت موفق به تدریس در دانشگاه نشد و پس از آن تمامی پژوهش های خود را به عنوان یک محقق مستقل در شرایط اقتصادی نامناسب انجام داد.
