اسماعیل امیرخیزی، ( ۱۲۵۵–۱۳۴۴ خورشیدی ) نویسنده و از رجال انقلاب مشروطه ایران و برادر علی امیرخیزی نویسنده و مترجم ایرانی است.
زادگاه امیرخیزی منطقه ارونق ( بخش صوفیان ) است ولی چون در محله امیرخیز تبریز زیسته است، به امیرخیزی مشهور شده است. از آغاز نهضت مشروطه خواهی، به جمع آزادی خواهان پیوست و در انجمن ایالتی آذربایجان، به سمت نماینده شهر اردبیل شرکت کرد. پس از آنکه کار بین انجمن ایالتی و شاه به جنگ انجامید، انجمن ایالتی او را به عنوان منشی ستارخان، در ظاهر، و مستشاری او، در باطن، معین کرد. وی در دستگاه این سردار ملی عاملی مؤثر بود و در بسیاری از موارد ستارخان جز به اشاره او، اقدامی نمی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در طول مدت قیام شیخ محمد خیابانی، امیرخیزی به قیام پیوست و با پیشنهاد خیابانی به عضویت هیئت مدیره قیام درآمد. امیرخیزی در طول مدت قیام ( ۱۷ فروردین ۱۲۹۹ ش الی ۲۲ شهریور ۱۲۹۹ ش ) از یاران و مشاوران خیابانی بود. امیرخیزی در سال ۱۳۲۶ ش به سمت بازرس عالی وزارت فرهنگ انتخاب گردید.
دکتر مهدی بیانی او را از جمله خوشنویسان خط نستعلیق و شاگرد می رسید حسین خوشنویس باشی ذکر کرده است.
وی در تیرماه ۱۳۲۸ ش بازنشسته شد و سرانجام در روز ۲۷ بهمن ماه ۱۳۴۴ ش در تهران درگذشت.
امیرخیزی در زمینه های ادبی و تاریخی، آثاری از خویش برجای نهاده است:
• تصحیح بوستان سعدی.
• قطعات منتخب زبان فارسی.
• تصحیح دیوان عنصری.
• قیام آذربایجان و ستارخان.
• تاریخ فرهنگ و ادب آذربایجان ( چاپ نشده ) .
• قصاید و اشعار، که بیشتر در مجله ارمغان منتشر شده است.
• مقالات که بیشتر در مجله وحید منتشرشده است. ۲
زادگاه امیرخیزی منطقه ارونق ( بخش صوفیان ) است ولی چون در محله امیرخیز تبریز زیسته است، به امیرخیزی مشهور شده است. از آغاز نهضت مشروطه خواهی، به جمع آزادی خواهان پیوست و در انجمن ایالتی آذربایجان، به سمت نماینده شهر اردبیل شرکت کرد. پس از آنکه کار بین انجمن ایالتی و شاه به جنگ انجامید، انجمن ایالتی او را به عنوان منشی ستارخان، در ظاهر، و مستشاری او، در باطن، معین کرد. وی در دستگاه این سردار ملی عاملی مؤثر بود و در بسیاری از موارد ستارخان جز به اشاره او، اقدامی نمی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در طول مدت قیام شیخ محمد خیابانی، امیرخیزی به قیام پیوست و با پیشنهاد خیابانی به عضویت هیئت مدیره قیام درآمد. امیرخیزی در طول مدت قیام ( ۱۷ فروردین ۱۲۹۹ ش الی ۲۲ شهریور ۱۲۹۹ ش ) از یاران و مشاوران خیابانی بود. امیرخیزی در سال ۱۳۲۶ ش به سمت بازرس عالی وزارت فرهنگ انتخاب گردید.
دکتر مهدی بیانی او را از جمله خوشنویسان خط نستعلیق و شاگرد می رسید حسین خوشنویس باشی ذکر کرده است.
وی در تیرماه ۱۳۲۸ ش بازنشسته شد و سرانجام در روز ۲۷ بهمن ماه ۱۳۴۴ ش در تهران درگذشت.
امیرخیزی در زمینه های ادبی و تاریخی، آثاری از خویش برجای نهاده است:
• تصحیح بوستان سعدی.
• قطعات منتخب زبان فارسی.
• تصحیح دیوان عنصری.
• قیام آذربایجان و ستارخان.
• تاریخ فرهنگ و ادب آذربایجان ( چاپ نشده ) .
• قصاید و اشعار، که بیشتر در مجله ارمغان منتشر شده است.
• مقالات که بیشتر در مجله وحید منتشرشده است. ۲
