اگر یک لفظ بر یک معنی دلالت کند دو قسم بود : یکی آنکه معنی خاص بود بیک شخص .... دیگر آنکه آن معنی خاص نبود بیک شخص بلکه وجودش در اشخاص بسیار ممکن بود هم از دو نوع خالی نباشد : یا در همه یکسان بود بود بی اولویت و ترجیحی مانند اطلاق لفظ مردم بر معنی که در اشخاص بسیار موجود است و آنرا اسمائ متواطیه خوانند ...
