اسماء مشککه. [ اَ ءِ م ُ ش َک ْ ک ِ ک َ / ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یک لفظ که بر یک معنی خاص بود بیک شخص...، و دیگر آنکه معنی خاص نبود بیک شخص ، بلکه وجودش در اشخاص بسیار ممکن بود، و آن هم از دو نوع خالی نباشد: یا در همه یکسان بود بی اولویت و ترجیحی... و یا در بعضی اول و اولی واشد بود و در بعضی غیر اول و اولی و اشد، مانند اطلاق لفظ موجود بر قدیم و بر مُحْدَث ، و یا بر جوهر و عَرَض ، و لفظ واحد بر واحدی که قسمت پذیرنبود و بر آنچه قسمت پذیرد، و لفظ ابیض بر برف و عاج ، و آنرا اسماء مشککه خوانند. ( اساس الاقتباس ص 12 ).
