اسماء سبعه

اسماء سبعه در عرفان، نام های هفت گانة خداوند. آن اسامی عبارت اند از حیّ، عالم، مرید، سمیع، بصیر، متکلّم، و قادر. این اسامی را ائمة الاسماء نیز گویند. از آن رو به این اسامی «ائمه» گویند که دیگر اسامی خداوند نسبت به این هفت اسم چون مأموم اند که احتیاج به امام دارند. عارفان معتقدند دیگر اسامی خداوند به دلیل کثرتشان و امکان رقابت میان آن ها، احتیاج به امامی دارند که آن اسامی را تعدیل کند و هریک را در جای خود قرار دهد. اسماء سبعه خود نیز امامی دارند که در حقیقت امام اعظم و رئیس قدیم آنان است و آن را «اسم اعظم» می گویند که جامع همة اسامی خداوند است و همة صفات و کمالات را در خود دارد. نیز  ائمه سبعه