اسلت
لغت نامه دهخدا
اسلت. [ اَ ل َ ] ( اِخ ) نام پدر ابوقیس شاعر. ( منتهی الارب ).
اسلت. [ اَ ل َ ] ( اِخ )رجوع بعامربن جشم بن وائل و فهرست عیون الاخبار شود.
اسلة. [ اَ س َ ل َ ] ( ع اِ ) یک اَسَل. || هر نبات راست که کجی نداشته باشد. || اَسله زبان ؛ طرَف زبان. باریکی زبان. طرف نازک زبان. سر زبان. ( مهذب الاسماء ). اسله لسان.
و ازین کلمه است حروف اسلیه. ج ، اَسَلات. || سر مرفق. || سرنیزه. || اسله نَصل ؛ نوک پیکان. || اَسَله نعل ؛ نوک کفش. سر کفش. || اَسَله ذراع ؛طرف باریک ذراع که متصل کف است. باریک نای ارش. ( مهذب الاسماء ). سر ارش. || اَسَله بعیر؛ نَرَه آن.
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
شهر اسلت ( به فرانسوی: Hasselt ) در شهرستان اسلت در استان لمبورگ در منطقه فلاندری در کشور بلژیک واقع شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفwiki: اسلت
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید