اسلام عبدالله اف ( ترکی آذربایجانی: İslam Abdullayev; دسامبر ۱۸۷۶ – ۲۲ سپتامبر ۱۹۶۴ ) خواننده موسیقی های مقامی آذربایجانی و خادم هنر افتخاری آذربایجان شوروی بود.
اسلام عبدالله اف در ماه دسامبر سال ۱۸۷۶ در شهر شوشی چشم به دنیا گشود. آموزش عالی خود در رشته موسیقی آذربایجانی را در شهر شوشی پشت سر گذاشت. اسلام عبدالله اف به اجرای منحصر به فرد موسیقی مقامی «سه گاه» آوازه فروانی دارد. میر محسن نواب، موسیقی دان موسیقی آذربایجانی، که در سال ۱۸۸۳ گردهمایی خوانندگان را در شهر شوشی پایه ریزی کرده بود، از اسلام عبدالله اف برای پیوستن بدین محفل هنری دعوت به عمل آورد. بدین ترتیب، اسلام عبدالله اف دانش های زیادی راجع به موسیقی را از خوانندگانی همچون میر محسن نواب، حاجی هوسو، «مشهدی ایسی»، «میرزا مختار محمدف»، «دلی اسماعیل» و «کشتازلی هاشم» فراگرفت و در همراهی صادق جان روی صحنه می رفت. اولین باری که اسلام عبدالله اف سه گاه خواند، در مراسم عروسی پسر صادق جان رقم خورد. این اجرا شهرت فروانی به او به ارمغان آورد. در سالهای ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۵ با قربان پریموف به عنوان اعضای گروه های موسیقی قره باغ و گنجه روی صحنه می رفت.
... [مشاهده متن کامل]
به این خاطر که اسلام عبدالله اف به موسیقی مقامی علاقه شدیدی داشت و همه انواع این رشته موسیقی نظیر «زابول سه گاه»، «میرزا حسین»، «اورتا سه گاه» و «خریج سه گاه» را ماهرانه اجرا می کرد، مردم عامیانه به وی «سه گاه اسلام» لقب داده بودند. بین سال های ۱۹۱۰ الی ۱۹۱۵ بود، که شرکت های ضبط صدای «Sport - Record» و «Extrafon» اجراهای سه گاه، «بایاتی قاجار»، «شاهناز»، «شوشتری» و سایر تصنیف ها توسط اسلام عبدالله اف را روی صفحه گرامافون ضبط کردند.
اسلام عبدالله اف همچنین معلم بود. وی به عنوان مربی نقش بزرگی در پرورش خوانندگانی مانند خان شوشینسکی، یعقوب محمدف و «صاحب شوکوروف» ایفا کرد. برای مدتی ریاست مدرسه موسیقی شوشی را بر عهده گرفت و یک ارکستر سازهای محلی در گنجه بنیانگذاری کرد. اندکی قبل از پایان عمر به آغ دام نقل مکان کرد و در یک مدرسه موسیقی به تدریس موسیقی مقامی پرداخت و معلم بسیاری از خوانندگان معروف آینده شد.
اسلام عبدالله اف در ۲۲ سپتامبر سال ۱۹۶۴ در شهر باکو درگذشت.
اسلام عبدالله اف در ماه دسامبر سال ۱۸۷۶ در شهر شوشی چشم به دنیا گشود. آموزش عالی خود در رشته موسیقی آذربایجانی را در شهر شوشی پشت سر گذاشت. اسلام عبدالله اف به اجرای منحصر به فرد موسیقی مقامی «سه گاه» آوازه فروانی دارد. میر محسن نواب، موسیقی دان موسیقی آذربایجانی، که در سال ۱۸۸۳ گردهمایی خوانندگان را در شهر شوشی پایه ریزی کرده بود، از اسلام عبدالله اف برای پیوستن بدین محفل هنری دعوت به عمل آورد. بدین ترتیب، اسلام عبدالله اف دانش های زیادی راجع به موسیقی را از خوانندگانی همچون میر محسن نواب، حاجی هوسو، «مشهدی ایسی»، «میرزا مختار محمدف»، «دلی اسماعیل» و «کشتازلی هاشم» فراگرفت و در همراهی صادق جان روی صحنه می رفت. اولین باری که اسلام عبدالله اف سه گاه خواند، در مراسم عروسی پسر صادق جان رقم خورد. این اجرا شهرت فروانی به او به ارمغان آورد. در سالهای ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۵ با قربان پریموف به عنوان اعضای گروه های موسیقی قره باغ و گنجه روی صحنه می رفت.
... [مشاهده متن کامل]
به این خاطر که اسلام عبدالله اف به موسیقی مقامی علاقه شدیدی داشت و همه انواع این رشته موسیقی نظیر «زابول سه گاه»، «میرزا حسین»، «اورتا سه گاه» و «خریج سه گاه» را ماهرانه اجرا می کرد، مردم عامیانه به وی «سه گاه اسلام» لقب داده بودند. بین سال های ۱۹۱۰ الی ۱۹۱۵ بود، که شرکت های ضبط صدای «Sport - Record» و «Extrafon» اجراهای سه گاه، «بایاتی قاجار»، «شاهناز»، «شوشتری» و سایر تصنیف ها توسط اسلام عبدالله اف را روی صفحه گرامافون ضبط کردند.
اسلام عبدالله اف همچنین معلم بود. وی به عنوان مربی نقش بزرگی در پرورش خوانندگانی مانند خان شوشینسکی، یعقوب محمدف و «صاحب شوکوروف» ایفا کرد. برای مدتی ریاست مدرسه موسیقی شوشی را بر عهده گرفت و یک ارکستر سازهای محلی در گنجه بنیانگذاری کرد. اندکی قبل از پایان عمر به آغ دام نقل مکان کرد و در یک مدرسه موسیقی به تدریس موسیقی مقامی پرداخت و معلم بسیاری از خوانندگان معروف آینده شد.
اسلام عبدالله اف در ۲۲ سپتامبر سال ۱۹۶۴ در شهر باکو درگذشت.
