اسلام ایرانی وجوه معنوی و فلسفی

اِسلامِ ایرانی، وجوه مَعنوی و فَلسَفی (En Islam Iranien; aspects spirituels et Philosophiques)
کتابی درباب خاستگاه­های فکری تشیع دوازده امامی (مجلد اول)، مفهوم رستگاری در آثار عارفان ایرانی (مجلد دوم)، مسئلۀ عشق در نزد جماعت موسوم به عاشقان در اندیشۀ ایرانی (مجلد سوم)، و مسئلۀ امام غایب (مجلد چهارم)، تألیف هانری کُربن، به زبان فرانسوی، منتشرشده در ۱۹۷۱ـ۱۹۷۲. اندیشه های مؤلف در مجلد اول کتاب برپایۀ این فرض استوار است که تشیع در اساس مذهب تأویل وحی، و موضوع آن امام است. کربُن در مجلد دوم با بررسی و تحلیل آثار شهاب الدین سهروردی بدین نتیجه می رسد که حکمت اشراق وحدت درونی میان بینش های افلاطونی، مزدایی و عرفانی را بازمی نماید. در مجلد سوم، با تکیه بر آرای روزبهان بقلی شیرازی و تفسیر عبهرالعاشقین بدین فرض راه می برد که در نظر عاشقان عشق انسانی راهی است برای رسیدن به عشق و محبت الهی. در مجلد چهارم نیز ضمن تفسیر اندیشۀ امام غایب، تحلیلی از مکاتب عمدۀ فلسفی در ایران به دست داده شده است. عمده ترین دستاورد نظری این کتاب بازنمودن فلسفی همسویی و وحدت نظری میان امام شیعی و قطب یا شیخ صوفیه است.