اسفیدهان

لغت نامه دهخدا

اسفیدهان. [ اِ ] ( اِخ ) یکی از سه ناحیه نهاوند. ( نزهةالقلوب چ گای لیسترانج چ بریل 1331 هَ.ق. مقاله ٔ3 ص 74 ) : در اوّل اسلام چهار هزار سوار را با دیگر خدمتگاران باسفیدهان بکشتند. ( تاریخ قم ص 83 ). و از این قریه طخرود چهار هزار مرد به اسفیدهان بکشتند به سبب خفت و کم عقلی ایشان. ( تاریخ قم ص 91 ).

پیشنهاد کاربران